Deze peddel van de Tubuai-eilanden behoorde in de eerste helft van de negentiende eeuw tot één van de populairste verzamelobjecten van de regio. Waarschijnlijk werden de meesten gemaakt tussen 1820-1840. Vermoedelijk gaven houtsnijders de voorkeur aan inheemse werktuigen zoals haaientanden en schelpen voor het fijne decoratieve houtsnijwerk. De functie van deze peddels is niet geheel duidelijk. Gezien het feit dat de meeste van deze peddels niet geschikt zijn om kano's voort te peddelen lijkt het waarschijnlijker dat ze een rituele betekenis hadden als bijvoorbeeld danspeddel. Het is ook mogelijk dat na bekering tot het christendom en de ban op trommen en andere rituele voorwerpen de houtsnijders hun aandacht verlegden naar peddels om een nieuw type lokale uitwisselingsvoorwerpen te maken en de Europese vraag naar verzamelstukken te bevredigen.