Uitgevoerd in geel, wit, roodbruin en bruin. Zie verder de aangehechte foto.<BR> Volgens de heer Kellner hebben we hier de voorstelling van een "thunderman (on top of picture) the long penis represents willy-willy (hurricane) with heavy rain and thunder and the rain resp. the willy-willy hit the men below and the third one at the bottom of the picture is one, who got drowned" (Brief van Kellner aan Dr. Kooijman d.d. 20 dec. 1960; opgeborgen in het archief met de basisgegevens over de stukken).<BR> Charles P. Mountford uit Adelaide bevestigde desgevraagd dat het hier een voorstelling van een thunderman betrof (Zie zijn aan Dr. Kooijman gerichte brief van 24 december 1960 (eveneens opgeborgen bij de basisgegevens van de series). De thunderman mythe wordt in Mountford's boekvan 1956 gegeven (zie literatuur). Tevens deelde Mountford mede dat de man afgebeeld op Plate 4a van dit boek de vermoedelijke maker van deze tekening is.<BR> <BR> De Yolngu, de Aboriginals van noordoost Arnhem Land lieten al in de jaren dertig en veertig hun geheime patronen zien aan buitenstaanders als antropologen en missionarissen. Hun schilderijen op boombast benadrukten de waarde van de Yolngu cultuur en de aanspraken, die ze door middel van deze schilderingen, maakten op hun land. De Yirrkala boombastpetitie van 1963, waarin werd gevraagd om de landrechten van de Yolngu te respecteren en de winning van bauxiet te verhinderen, was hier een treffend bewijs van.<BR> <BR> Alle schilderijen op boombast zijn ritueel herhaalde patronen die getuigen van de identiteit van de clan, aan het schilderij is te zien tot welke clan de kunstenaar behoort. Daarnaast heeft elke kunstenaar zijn eigen stijl. De abstracte, geometrische patronen in kruislijnen, hebben hun oorsprong in de lichaamsbeschilderingen die bij heilige ceremonies op de borst, buik en bovenbenen worden geschilderd. Heel het vlak wordt benut.<BR> De schildering is altijd verticaal, zoals hij ook op het lichaam zou zijn. De kunstenaars zijn ware meesters in het uit de vrije hand schilderen van de strakke kruislijnen waaruit de patronen zijn opgebouwd. Grotere stukken boombast worden in vlakken verdeeld, de maat van een mannenborst, waarbij elk vlak zijn eigen deel van het verhaal verteld. Yolngu-kunstenaars hebben grote bewondering voor schilders die hun kruislijnen zó kunnen schilderen dat het schilderij de glans en de kracht van de Voorouders uitstraalt.<BR> <BR> Bron: Franca Meeuwsen, Aboriginal Kunst, de verhalen vertellen, Waanders Uitgevers, Zwolle, Aboriginal Art Museum, Utrecht, 2000.<BR> <BR> <BR> Yirrkala is a settlement, on the Gove Peninsula at the northeast tip of Arnhem Land, which began as a Methodist mission in 1935. During the 1960s and 70s, the Yirrkala community inspired Aboriginal people all around Australia. The northeast Arnhem Land region has a rich tradition of bark painting and it was largely through the work of Yirrkala artists, whose works were marketed in southern capitals from the early 160s, that the wider world became aware of this artistic medium. It was the Yirrkala people, too, who sent the bark petition to the federal parliament in 1963, then, in 1970, set in place the first major milestone of the land rights movement: their 1970 case against Nabalco and the Commonwealth (Milirpum and Others v Nabalco Pty Ltd and the Commonwealth of Australia).<BR> <BR> Dr. Ian Howie-Willis. In: David Horton (ed.). 1994. In: The Encyclopaedia of Aboriginal Australia. Aboriginal and Torres Strait Islander. History, Society and Culture, vol. I. Canberra, Aboriginal Studies Press for the Australian Institute of Aboriginal and Torres Strait Islander Studies: 1227-1228.<BR> <BR> Bark painting by an unknown Yolngu artist of Yirrkala, east Arnhem Land, representing Djambuwal, the ancestral Thunder Man, in the middle of a hurricane, with the lines of heavy rain and thunder. The figure lying at the bottom represents a man who has drowned in this storm. (Exhibition catalogue: Australia, the Land, the People (2005)).<BR>