Qibla-kompas

Magnetisch kompas waarmee de qibla, de islamitische gebedsrichting, kan worden berekend. Bij het kompas hoort een handleiding met aanwijzingen voor het gebruik (RV-3744-6). Moslims verrichten de vijf dagelijkse gebeden met het hoofd richting Mekka gekeerd. Logischerwijs verandert de gebedsrichting afhankelijk van de plaats waar men zich bevindt. Met dit magnetisch kompas kan de juiste gebedsrichting vanuit verschillende locaties gevonden worden. Het kompas is voorzien van de namen van de belangrijkste steden in Iran, deze zijn door lijntjes verbonden met het middelpunt en met een pijl richting Mekka (aangeduid met 'qibla'). Via de kompasroos kan het voorwerp ook als ‘gewoon’ kompas gebruikt worden. Bij het kompas hoort een kartonnen doosje.<BR> <BR> Dit kompas is ontworpen door generaal Hossein Ali Razmara, een hooggeplaatste militair en geograaf, en is gedateerd 1331 van de Perzische jaartelling (1952 A.D.). Hossein Ali Razmara vond in 1952 een kompas uit waarmee de qibla, de islamitische gebedsrichting, veel nauwkeuriger dan voorheen bepaald kon worden. Dit type kompas staat bekend als het ‘Razmara-kompas’. Ook was hij de uitvinder van een qibla-kompas voor blinden.<BR> <BR> Het Razmara-kompas kon de qibla heel nauwkeurig bepalen omdat het rekening hield met twee factoren: de feitelijke ligging van de Noordpool (in tegenstelling tot de magnetische ligging) en het feit dat de aarde rond is en niet plat. Magnetische kompassen werden al veel langer gemaakt in Iran (zie bijvoorbeeld TM-4313-116a) maar de oudere kompassen gingen uit van de magnetische noorden, dat varieert met de tijd en per locatie. Bij deze kompassen werd een tabel met steden gegeven, vaak op het deksel. Deze waren echter niet exact omdat de richting werd gegeven voor het geografische noorden, terwijl het kompas zelf het magnetische noorden aangaf. Razmara corrigeerde dit gegeven.<BR> <BR> Razmara zag een groot belang voor de internationale moslimgemeenschap in zijn uitvinding en ondernam eind jaren vijftig een tour langs diverse Aziatische landen om meer bekendheid aan zijn uitvinding te geven (bericht in The Hindu, 4 april 1959). Ook bracht hij de handleiding voor het kompas uit in verschillende talen: Farsi, Arabisch, Engels en Urdu.<BR>

Qibla-kompas

Magnetisch kompas waarmee de qibla, de islamitische gebedsrichting, kan worden berekend. Bij het kompas hoort een handleiding met aanwijzingen voor het gebruik (RV-3744-6). Moslims verrichten de vijf dagelijkse gebeden met het hoofd richting Mekka gekeerd. Logischerwijs verandert de gebedsrichting afhankelijk van de plaats waar men zich bevindt. Met dit magnetisch kompas kan de juiste gebedsrichting vanuit verschillende locaties gevonden worden. Het kompas is voorzien van de namen van de belangrijkste steden in Iran, deze zijn door lijntjes verbonden met het middelpunt en met een pijl richting Mekka (aangeduid met 'qibla'). Via de kompasroos kan het voorwerp ook als ‘gewoon’ kompas gebruikt worden. Bij het kompas hoort een kartonnen doosje.<BR> <BR> Dit kompas is ontworpen door generaal Hossein Ali Razmara, een hooggeplaatste militair en geograaf, en is gedateerd 1331 van de Perzische jaartelling (1952 A.D.). Hossein Ali Razmara vond in 1952 een kompas uit waarmee de qibla, de islamitische gebedsrichting, veel nauwkeuriger dan voorheen bepaald kon worden. Dit type kompas staat bekend als het ‘Razmara-kompas’. Ook was hij de uitvinder van een qibla-kompas voor blinden.<BR> <BR> Het Razmara-kompas kon de qibla heel nauwkeurig bepalen omdat het rekening hield met twee factoren: de feitelijke ligging van de Noordpool (in tegenstelling tot de magnetische ligging) en het feit dat de aarde rond is en niet plat. Magnetische kompassen werden al veel langer gemaakt in Iran (zie bijvoorbeeld TM-4313-116a) maar de oudere kompassen gingen uit van de magnetische noorden, dat varieert met de tijd en per locatie. Bij deze kompassen werd een tabel met steden gegeven, vaak op het deksel. Deze waren echter niet exact omdat de richting werd gegeven voor het geografische noorden, terwijl het kompas zelf het magnetische noorden aangaf. Razmara corrigeerde dit gegeven.<BR> <BR> Razmara zag een groot belang voor de internationale moslimgemeenschap in zijn uitvinding en ondernam eind jaren vijftig een tour langs diverse Aziatische landen om meer bekendheid aan zijn uitvinding te geven (bericht in The Hindu, 4 april 1959). Ook bracht hij de handleiding voor het kompas uit in verschillende talen: Farsi, Arabisch, Engels en Urdu.<BR>