Deze kalkhouder is onversierd.<BR> <BR> De kalkkoker is een onversierde kalebas gemaakt voor het bewaren van kalk. De kalkhouder wordt afgesloten door een spatel die aan de bovenkant versierd is met snijwerk, in dit geval een voorstelling van een man met een grote, geopende mond. De kalk werd ingenomen met deze spatel. <BR> <BR> Bijna elke man en vrouw had een kalkhouder in het bezit. Kalk en betelnoten (sirih) waren een genotsmiddel wat opgelikt werd of waarop werd gekauwd. De kalk verzacht de bittere smaak van de sirih. De meeste kalkhouders werden gemaakt van de Lagenaria kalebas. Er zijn twee vormen te onderscheiden: een komkommervorm en een peervorm die voor vrouwen was. De vrouwen van het dorphoofd hadden speciale kalkhouders gemaakt van kokosnoot (Greub, 1992: 118).<BR> <BR> <BR> Vervaardiging<BR> De kalebassen werden met een lang puntig stuk hout schoon geschraapt. De buitenkant werd met zand schoongemaakt. Daarna werden de kalebassen op een stok in de zon gezet waar ze hun gele kleur aan ontlenen (Nova Guinea Vol. III, 1909-1917: 21).<BR>