Het stelt een lichaam voor dat hol, rechthoekig en plat is. Het hoofd vormt met het lichaam één geheel, de zijkanten lopen recht schuin naar boven en naar buiten, de bovenkant is plat. Op de platte schouders liggen als het ware epauletten, waaruit de ronde armen voortkomen die naar binnen buigen en waaraan handen met zeer korte, gespreide vingers zitten, vlak boven het lichaam. De benen zitten van onderen op ~1/3 van de hoogte aan het lichaam, zodat het onderste gedeelte hiervan als het ware een bankje vormt, wat het oorspronkelijk waarschijnlijk ook voorstelde. De benen zijn gebogen en de voeten, van ongeveer dezelfde vorm als de handen, staan op de grond. De dijen zijn als de bovenarmen met de epauletten. De penis is ook op ~1/3 van de hoogte van het lichaam aangebracht met vlak daarboven een gat door de hele wand voor de navel. De neus is zeer geprononceerd aangebracht met een gat in het neustussenschot. Voor de mond en ogen zijn smalle gleuven gemaakt weer door de hele wand evenals de gehoorgaten waarbij de oren iets uitstaan. De kleur van het beeldje is oranje met donkerrode strepen. <BR> <BR> Het is een beeldje afkomstig uit de Quimbaya regio. Dit is een groot gebied in het Westen van Colombia dat meerdere departementen van het land beslaat (Quindío, Caldas, Risaralda en Antíoquia). Het middelste deel van de rivier Cauca, één van de belangrijkste rivieren van Colombia, loopt door dit gebied heen. Vanaf enkele eeuwen voor onze jaartelling hebben zich veel verschillende culturen hier gevestigd en de archeologie afkomstig van dit gebied wordt doorgaans aangeduid met de term ‘Quimbaya’. Toen de Europeanen deze regio binnentrokken troffen zij nog veel verschillende culturen en volkeren aan, met een grote diversiteit aan talen en dialecten.<BR> <BR> De Quimbaya cultuur was, in ieder geval gedurende een groot deel van haar geschiedenis, hiërarchisch geordend. Dit uitte zich onder anderen in de verschillende type graven en grafgiften. De cultuur staat vooral bekend om haar goudbewerking, dat van uitzonderlijke kwaliteit is. Meestal werd geen puur goud gebruikt, maar een legering van goud en koper (Tumbaga). De kwaliteit en bekendheid van deze gouden voorwerpen heeft gezorgd voor veel problemen met grafroof in dit gebied.<BR> <BR> Ook aardewerk was belangrijk bij de Quimbaya. Vooral zittende menselijke figuren werden veel uitgebeeld. Binnen de archeologie van Quimbaya zijn er meerdere Ceramische complexen te onderscheiden. Dit beeldje valt onder het Caldas-complex, gedateerd ongeveer tussen 1200 en 1400 na Christus. Het beeldje is een zogenaamde retablo. Retablos zijn platte antropomorfe figuren van aardewerk. Ze hebben vaak versiering op de armen en benen, een gebruik dat ook vandaag de dag nog door veel stammen in de Amazone beoefend wordt in de vorm van geweven banden. Zulke banden dienden wellicht ook om de bloedcirculatie af te binden, waardoor de ledenmaten opzwollen, en waarvan men dacht dat dit de spieren versterkte. De vele gaatjes in de beeldjes dienden misschien om veren of sieraden in te bevestigen, maar hier is geen expliciet bewijs voor. Een neusring (van bijvoorbeeld koper) wordt bij sommige exemplaren wel aangetroffen. Sommige exemplaren dragen ook een kind op de arm, of hebben een hoofddeksel in de vorm van vleugels. Soms zijn er sporen van verf te zien. <BR> <BR> Zoals gezegd stelt de doorlopende onderkant van het beeldje waarschijnlijk een soort bankje voor. Kijkend naar andere voorstellingen in deze regio, kan worden gezegd dat dit een ceremonieel bankje is, een symbool voor autoriteit. In soortgelijke complexen worden de vrouwelijke figuren zittend op de grond afgebeeld, en de mannelijke figuren op een bankje (Labbé, 1986). Waarschijnlijk stelt dit beeldje dan ook een man voor. <BR>