13. De eerste druppels regen<BR> De hoopvolle heldin kijkt naar de wolken en kraanvogels<BR> Kangra-stijl, ca. 1785-1800<BR> Lijntekening op papier, met bijbehorende verzen 37 x 27,3 cm<BR> Collectie Vogel, RMV 3025-57a<BR> <BR> Een tekening op hetzelfde papier als nr. 9, en zo te zien door dezelfde bekwame kunstenaar. Zij toont een lieflijke jongedame die met een huqqa-pijp op een open balkon staat terwijl ze haar hand naar haar hoofd beweegt in een verwonderd gebaar. Ze kijkt ook naar de dikke wolkendek en de vliegende kraanvogels, hopend op regen. Een eenzame pauw, neergestreken op het dak van een ander gebouw, kijkt ook verwachtingsvol uit naar de eerste druppels van de moessonregen. Een paar dienstmeisjes beneden hebben in afwachting van de regen al een paraplu in hun hand. De sfeer is sterk beladen met voelbare verwachtingen.<BR> De metafoor van een bedroefde minnaar of minnares die nieuws zoekt van zijn/haar geliefde in de wolken, zoals vereeuwigd door Kalidasa's Meghaduta (Wolken-Boodschapper) van de klassieke periode, blijft een favoriet thema in de Pahari-schilderkunst. Daarnaast kondigt het aanhoudende gerommel dat het donkere wolkendek met zich meebrengt het regenseizoen aan, de heerlijke tijd dat de reizigers terug worden verwacht. De wachtende heldin staart hoopvol naar de horizon, en smeekt de bliksemschichten en zware wolken om de veilige en snelle terugkeer van haar geliefde.<BR> In de bijbehorende leesbare tekstregels staat: <BR> <BR> " De wolken, O Vriendin, zijn verschenen, <BR> vol zware regen van alle kanten.....".<BR> (vertaling D.F. Plukker)<BR> <BR> De tekening, bestaande uit krachtige en vloeiende lijnen, toont een bijzonder hoge mate van vakkundigheid en perfectie. Zij kan gediend hebben als voorbeeld voor vele tekeningen en schilderingen, die door andere kunstenaars voltooid werden en die ons bekend zijn uit een aantal collecties.<BR> ______________________________________________________________<BR> <BR> 9. Wanhoop<BR> Verlaten jonge bruid getroost door een meid<BR> Kangra-stijl, ca. 1785-1800<BR> Lijntekening op papier, 25,6 x 15,5 cm<BR> Collectie Vogel, RMV 3025-57b<BR> <BR> Daar de tekening is getekend op de achterkant van nr. 13, is hij waarschijnlijk van de hand van dezelfde kunstenaar. De verlaten heldin is afgebeeld in wanhoop, met haar lieflijke hoofd gebogen en zichzelf in ellende omarmend, daarbij lusteloos alle gebeurtenissen in de wereld negerend. Een vertrouwelinge, onmiskenbaar een ervaren oude dienstmeid, probeert haar te troosten. <BR> De versregels die boven de afbeelding zijn geschreven is een dialoog waarin de oudere vrouw de jonge bruid van de onveranderde liefde van haar afwezige meester probeert te overtuigen, maar het meisje blijft zich triest en bezorgd voelen, en vraagt zich af: ' Zie ik mijn geliefde ooit nog terug ?' <BR> <BR> De voorstelling, die door een boog te zien is, speelt zich af op een terras dat uitkijkt over een groot meer, waarop een aantal passagiersboten te zien zijn. Door op deskundige wijze een aantal bergketens op verschillende vlakken aan te brengen heeft de kunstenaar een gevoel van diepte en ruimte gecreëerd. Op de achtergrond zijn groepjes bomen en steden te zien, die het oog naar de verte aan de andere kant van het meer trekken. De lijnen zijn sprekend, verfijnd en krachtig tegelijkertijd, waardoor in visuele termen de verrukkelijke schoonheid van de heldin, de kwetsbaarheid van haar jeugd en de diepte van haar ontroostbare wanhoop met succes naar voren komen.<BR> <BR> Men komt in de Pahari-schilderkunst veel voorstellingen met dit thema tegen, maar toch kan deze monochrome tekening, met zijn zeer geraffineerde eenvoud en spaarzaamheid aan lijnen, als een van de beste voorbeelden beschouwd worden.<BR>