12. De storm van de scheiding<BR> <BR> De lenteregen, die gepaard gaat met een storm, komt met volle kracht op aarde neer. Ze buigen en pletten daarbij de bloeiende struiken. De heldin, overvallen door deze stromende regen, probeert haar hoofd te bedekken en haar evenwicht te behouden terwijl ze zich naar een schuilplaats haast.<BR> De legende die daarbij hoort: ' Virahini Nayika (= verlaten heldin), de tegenwerkende regen trotserend', verwijst naar haar moedige pogingen om de verpletterende klap van de scheiding, waarop de zware regenval en storm op zinspelen, te dragen. De aandoenlijkheid van haar kennelijk vruchteloze poging en bedroevende resultaat wordt verder benadrukt door de leegte van de schuilplaats waar ze naar toe gaat.<BR> Dit is een populair thema van liefde en hartzeer dat in de Indiase literatuur en Pahari-tekeningen vele malen prachtig is afgebeeld. Een vers van Bihari's Ratnakara beschrijft de emotie van zo'n door een geliefde verlaten dame: <BR> <BR> " Oh Geliefde, het vuur van scheiding is uniek, <BR> het is onuitputtelijk. Het wordt groter bij een <BR> regenbui; de felle vlammen gaan niet uit, zelfs <BR> niet als het stortregent."<BR> <BR> De tekening toont een goeduitgedachte opbouw, met levendige opgewekte lijnen en fijne decoratieve details. De kennelijk kwetsbare en fijngevoelige vorm de schoonheid in nood, moedig voortploeterend op haar geslipperde sierlijke voetjes, steekt briljant af tegen de achtergrond van een dreigende donkere lucht. Daar ze op dezelfde gebogen en voortgewaaide manier wordt afgebeeld als de door de genadeloze natuurkrachten platgedrukte bloeiende takjes en grassprietjes, zal ze er net als zij uiteindelijk in slagen de uitbarsting van de lenteregen en overweldigende innerlijke pijn te boven te komen.<BR>