Kahu huruhuru

Maori schoudermantel van Nieuw- Zeelands vlas (phornium tenax), versierd met pauwen- en fazantenveren.<BR> <BR> Maori verenmantels of "kahu huruhuru" werden door mannen en vrouwen over één schouder gedragen. Ze werden vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw gemaakt. Deze prestigieuze voorwerpen werden van generatie op generatie doorgegeven. Later werden kleinere versies bij ceremoniële gebeurtenissen over Europese kleding gedragen. <BR> <BR> Maori mantels werden door vrouwen gemaakt. Meisjes kregen vanaf jonge leeftijd trainingen in het weven van vlaskleding en traden daarna toe tot de "whare pora" of "huis van weven", een soort weversgilde. Mantels werden van "muka", de zachte binnenvezel van vlasbladeren gemaakt. Kaitaka werden van de hoogste kwaliteit vlas gemaakt om een zijdeachtige gouden glans te maken. De muka werd tot koorden gerold die daarna bij elkaar met de hand tussen twee stokjes werden geweven waarbij ze werden getwijnd. Om verenmantels te maken werden veren tijdens het twijnen overlappend bevestigd. Het hele proces kon maandenlang duren.<BR> <BR> Deze manier van weven is nieuw leven ingeblazen en wordt weer door Maori vrouwen gedaan.

Kahu huruhuru

Maori schoudermantel van Nieuw- Zeelands vlas (phornium tenax), versierd met pauwen- en fazantenveren.<BR> <BR> Maori verenmantels of "kahu huruhuru" werden door mannen en vrouwen over één schouder gedragen. Ze werden vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw gemaakt. Deze prestigieuze voorwerpen werden van generatie op generatie doorgegeven. Later werden kleinere versies bij ceremoniële gebeurtenissen over Europese kleding gedragen. <BR> <BR> Maori mantels werden door vrouwen gemaakt. Meisjes kregen vanaf jonge leeftijd trainingen in het weven van vlaskleding en traden daarna toe tot de "whare pora" of "huis van weven", een soort weversgilde. Mantels werden van "muka", de zachte binnenvezel van vlasbladeren gemaakt. Kaitaka werden van de hoogste kwaliteit vlas gemaakt om een zijdeachtige gouden glans te maken. De muka werd tot koorden gerold die daarna bij elkaar met de hand tussen twee stokjes werden geweven waarbij ze werden getwijnd. Om verenmantels te maken werden veren tijdens het twijnen overlappend bevestigd. Het hele proces kon maandenlang duren.<BR> <BR> Deze manier van weven is nieuw leven ingeblazen en wordt weer door Maori vrouwen gedaan.