Bijlen en dissels zijn veel gebruikte werktuigen, ze zijn gevonden in vele soorten en maten, rond of vierkant zijn de twee belangrijkste onderscheidende kenmerken. In de literatuur over de Prehistorie van Zuidoost Azië worden deze objecten in verband gebracht met de nieuwe steentijd. Het is echter moeilijk de vondsten te dateren, omdat het grootste gedeelte van de collectie die het museum bezit willekeurig gevonden is en aan het museum geschonken is zonder verdere informatie over de vindplaats. In de koloniale tijd en daarna verzamelden Nederlandse ambtenaren dergelijke prehistorische voorwerpen, die ze tijdens een wandeling of tijdens het werken op hun land tegenkwamen. Op deze manier werden enorme verzamelingen aangelegd. Vanwege het gebrek aan nauwkeurige informatie over de plaats en eventuele andere artefacten is het dus moeilijk een datering aan deze voorwerpen te koppelen. Er is geen stratigrafische informatie voor handen. Er wordt aangenomen dat na de intrede van de kunst van het brons- en ijzergieten stenen werktuigen nog altijd populair bleven. Er zijn eveneens voorbeelden te noemen van groepen mensen die dergelijke stenen bijlen tot ver na de prehistorie vervaardigt, dit brengt nog een extra moeilijkheid mee bij een eventuele datering. Het is echter duidelijk dat er verschillende materialen gebruikt zijn om de stenen bijlen te vervaardigen. Als verklaring hiervoor kunnen de verschillende mogelijkheden aandragen, namelijk bijlen van veelvoorkomende steensoort werden als werktuig gebruikt en zeldzame steensoorten werden alleen als ceremoniële bijlen bewerkt. Een andere mogelijkheid zou zijn dat voor de landbouw of het kappen van wilde gewassen een andere soort bijl gebruikt werd als voor het snijden van vlees. Het is wederom moeilijk om dergelijke hypothesen te toetsen daar er weinig archeologische opgravingen gedaan zijn die de context van de bijlen kunnen toelichten. <BR> De bijlen/ dissels in deze groep zijn typische voorbeelden van de vierkantsbijl zoals Van Heekeren deze genoemd heeft. De bijl is massief en heeft vier duidelijke hoeken. Een verklaring die gegeven wordt door Glover(1979; 176) voor de verschillende vormen van de bijlen/ dissels uit Indonesie is de regionale verspreiding van bepaalde groepen. Het is alleen niet duidelijk of deze stelling voor de bijlen in de collectie opgaan, omdat bijlen met dezelfde karakteristieken uit verschillende regio's afkomstig zijn.