In de literatuur (Van Heekeren, Bellwood) wordt dit model de geschouderde bijl genoemd (socketed axe). De voorkant is nauwkeurig bewerkt en scherp geslepen, de afwerking van de achterkant lijkt verwaarloosd. Vandaar dat het werktuig de vorm van een waaier gekregen heeft. Deze vormen zijn zowel op het vaste land als insulair Zuidoost Azie gevonden. Wat de functie van dit specifiek gevormde werktuig geweest is, blijft onduidelijk.<BR> Bijlen en dissels zijn veel gebruikte werktuigen, ze zijn gevonden in vele soorten en maten, rond of vierkant zijn de twee belangrijkste onderscheidende kenmerken. In de literatuur over de Prehistorie van Zuidoost Azië worden deze objecten in verband gebracht met de nieuwe steentijd. Het is echter moeilijk de vondsten te dateren, omdat het grootste gedeelte van de collectie die het museum bezit willekeurig gevonden is. En vervolgens aan het museum geschonken is zonder verdere informatie over de vindplaats. In de koloniale tijd en daarna verzamelden Nederlandse ambtenaren dergelijke prehistorische voorwerpen, die ze tijdens een wandeling of tijdens het werken op hun land tegenkwamen. Op deze manier werden enorme verzamelingen aangelegd. Vanwege het gebrek aan nauwkeurige informatie over de plaats en eventuele andere artefacten is het dus moeilijk een datering aan deze voorwerpen te koppelen. Er is geen stratigrafische informatie voor handen. Er wordt aangenomen dat na de intrede van de vaardigheid van het brons- en ijzergieten stenen werktuigen nog altijd populair bleven. Er zijn eveneens voorbeelden te noemen van groepen mensen die dergelijke stenen bijlen tot ver na de prehistorie gemaakt hebben. Dit brengt nog een extra moeilijkheid mee bij een eventuele datering. Het is echter duidelijk dat er verschillende materialen gebruikt zijn om de stenen bijlen te vervaardigen. Als verklaring hiervoor kunnen verschillende mogelijkheden aangedragen worden, namelijk bijlen van veelvoorkomende steensoort werden als werktuig gebruikt en zeldzame steensoorten werden alleen als ceremoniële bijlen bewerkt. Een andere mogelijkheid zou zijn dat voor de landbouw of het kappen van wilde gewassen een andere soort bijl gebruikt werd als voor het snijden van vlees of het bewerken van hout. Het is wederom moeilijk om dergelijke hypothesen te toetsen daar er weinig archeologische opgravingen gedaan zijn die de context van de bijlen kunnen toelichten. <BR>