De landotter, die gewoonlijk rivierotter wordt genoemd is de belangrijkste hulpgeest van een sjamaan. De sjamaan verkrijgt dierlijke hulpgeesten gedurende zijn initiatie in sjamanisme. De initiatieperiode duurt ongeveer acht dagen en wordt in grote afzondering in het bos doorgebracht. De dieren die de hulpgeesten van de leerlingsjamaan zullen worden, lopen naar hem toe en vallen dood aan zijn voeten neer. Vervolgens snijdt hij de tong van het dier eruit en maakt hiervan, samen met verschillende gras- en plantensoorten een heilige bundel die al zijn krachten bevat. De eerste hulpgeest van een sjamaan is de landotter. Dit dier wordt zowel bewonderd als bevreesd. Bewonderd om zijn vermogen om op het land en in het water te leven en bevreesd omdat geloofd wordt dat landotters de nieuwe gedaante zijn van verdronken mensen. Landotters worden veel afgebeeld op sjamanistische voorwerpen, met name amuletten. <BR> In dit beeld lijkt de menselijke figuur de landotter te verslinden en lam voor meerdere interpretaties vatbaar. Dit kan een symbolische verwijzing zijn naar de relatie tussen de degene die verslindt en verslonden wordt. Maar het kan ook betekenen dat de menselijke figuur op een gewelddadige wijze de macht heeft over de landotter of de krachten van het dier overneemt. <BR> Het lijkt dat voor de Tlingit althans de tong de bron van leven is, omdat hoewel de hulpgeesten tijdens de initiatie sterven, hun krachten zich in de tong verzamelen. Van de landotter wordt ook wel gezegd dat deze zijn tong in de neus of mond van een dode steekt om zijn geheimen over leven en dood op te eten en aan de sjamaan te geven. Dit voorwerp zou van de Tlingit afkomstig kunnen zijn, hun kunst heeft sterke associaties met sjamanisme.<BR>