Beschermhoes van cederbast voor de punt van de harpoen waarmee op walvissen en andere grote zeezoogdieren werd gejaagd. De stenen en metalen harpoenpunten waren kostbaar en moesten om schade te voorkomen worden beschermd tegen schade. De hoofdjager was voor de zorg van de harpoen verantwoordelijk. Hij plaatste de harpoen vóór in de kano, met de punt buitenboord. Pas als een prooidier in zicht was, werd de hoes verwijderd.