Beeld van zittende figuur op voetstuk. <BR> Uit één stuk hout gesneden. <BR> Het hoofd naar verhouding groot, met scherp omlijnde gelaatstrekken: ankervormige neus, ovaalvormige naar de mondhoeken uitgerekte mond, boven- en ondertanden op elkaar geklemd en geheel zichtbaar (twee rijen van 14 tanden elk), de ogen ingezet met blauwe kraaltjes onder gewelfde wenkbrauwbogen.<BR> Op de zijkant van de kop steken de oren in hoogreliëf uit.<BR> Deze hebben een half-cirkelvormige omlijsting waarbinnen een curvilineair patroon diep is uitgesneden.<BR> In het hoofd is een grote holte uitgespaard waarin van boven af een mensenschedel is geplaatst.<BR> Deze is van boven toegedekt met een rode doek. De randen van de opening zijn afgesloten met een laag hars die onderaan op het hout en bovenaan tegen de doek is aangedrukt.<BR> De zittende figuur heeft de armen recht naar voren gestrekt en houdt met de handen twee verticale staven omklemd die onder de kaken rusten. Deze staven hebben elk 4 horizontaal ingesneden groeven (met uitzondering van de boven- en onderrand). Tussen de bovenste twee groeven zijn de handen uitgesneden, in horizontale positie. Deze hebben elk vijf vingers.<BR> De benen zijn opgetrokken en raken met de knieën de armen, ter hoogte van de ellebogen.<BR> Het geheel rust op een ronde schijf.<BR> HI, 1999.<BR> <BR> Smidt, D. "Korwars: sprekende beelden als bemiddelaars tussen levenden en doden", in: Mireille Holsbeke (red.) (1996) "Het object als bemiddelaar: Over de transcenderende betekenis van kunst in traditionele culturen", pp. 68-77; bibliografie pp. 170-171. Antwerpen: Etnografisch Museum.<BR> <BR> De term `korwar' betekent min of meer `dodenziel'. <BR> De meeste beelden zijn van hout en deze zijn in grote aantallen verzameld.<BR> Zeldzaam echter zijn de zogenoemde schedelkorwars.<BR> Deze bestaan uit een houten figuur met mensenschedel.<BR> Het lijkt waarschijnlijk dat de schedelkorwars als de voorlopers beschouwd kunnen worden van de volledig houten korwarbeelden.<BR> Schedelkorwars zijn vooral aangetroffen in het Wandamengebied, in het zuidwestelijke deel van de Geelvinkbaai, en op het eiland Biak.<BR> Qua vormgeving zijn er diverse typen schedelkorwars te onderscheiden, al naargelang de manier waarop de schedel is bevestigd en de mate waarin hij zichtbaar is.<BR> Lang niet van iedere overledene werd een schedelkorwar gemaakt.<BR> Het waren alleen de belangrijkste mensen in de samenleving - hoofden en eerstgeborenen van hoofden, zowel jongens als meisjes - aan wie een dergelijke eer te beurt viel.<BR> In principe werden de doden begraven of, als het belangrijke mensen betrof, in eerste instantie bijgezet in een prauwmodel, vaak in de buurt van de woning. Later werd de schedel in het korwarbeeld geplaatst.<BR> De meeste korwarfiguren zijn in een zittende positie weergegeven, met opgetrokken knieën, dezelfde houding waarin ook de doden worden bijgezet. Staande figuren komen echter ook voor.<BR> DS, 1999. <BR>