Een mon is een beeld van een spirituele voorouder.<BR> <BR> Het beeld is gemaakt van hout.<BR> Het stelt een rechtopstaande mensenfiguur voor met uitgespreide armen.<BR> De armen zitten los en zijn met een pen- en gatverbinding aan het lichaam bevestigd.<BR> De handpalmen, die beide een doorboring vertonen, zijn naar boven gericht.<BR> Het hoofd is aan de onderzijde, tegen de hals aan, vlak afgesneden; voor het overige gedeelte is het rond.<BR> Het gezicht is, naar verhouding, klein en vlak met krachtige, ankervormige neus en rechte mond, geheel uitgevoerd in de traditionele stijl van de typische Waigeo beeldjes (Waigeo is een groot eiland ten noordwesten van de "Vogelkop" dat behoort tot de Raja Ampat archipel).<BR> De ogen zijn aangegeven door ovale stukjes parelmoer.<BR> De romp is recht, rechthoekig van dwarsdooorsnede en helt enigszins voorover.<BR> De houding van de flauw gebogen benen is natuurgetrouw.<BR> De voeten ontbreken.<BR> De benen komen direct omhoog uit een vrij dikke, houten schijf die als grondvlak dient.<BR> <BR> Dit beeld werd verzameld door de zendeling-leraar Ds. F.C. Kamma.<BR> Het beeld is oorspronkelijk afkomstig van het eiland Fani. <BR> Het is daar vandaan gehaald door de mensen van het dorp Dorekar van het eiland Roeni (Ajau beba).<BR> Het beeld stelt radja Beni voor.<BR> Hij was een hoofdman van Biak.<BR> Met zijn mensen was hij naar de Ajau Eilanden getrokken.<BR> Radja Beni heeft een rol gespeeld bij een expeditie van de mensen van de Ajau Eilanden naar de Mapia Eilanden.<BR> De bewoners van de Mapia Eilanden werden toen uitgemoord.<BR> De bovenstaande gegevens werden mondeling verstrekt door de verzamelaar.<BR> <BR> De handhouding van het beeld -de handen naar boven gericht - is dezelfde als die van een priester, wanneer hij de oppergod Manseren Nanggi (Heer des Hemels) aanriep bij het "fan Nanggi" - het 'voeden van de hemel' - ritueel.<BR> Bij dit ritueel werd op een op vier palen opgerichte stellage voedsel neergelegd als offer.<BR> <BR> Het centrale element in de religie is het geloof in een oppergod, Manseren Nanggi (Heer des Hemels) die het lot van de wereld en de mens in zijn hand heeft.<BR> In tijden van schaarste en onzekerheid werd door een priester het "fan-nanggi"- "het voeden van de hemel" - ritueel uitgevoerd.<BR> Tijdens dit ritueel stond de priester met opgeheven armen in trance, waarbij hij gewoonlijk een positie had ingenomen op een op vier palen opgerichte stellage naast de oppergaven (in de vorm van voedsel) die daarop waren gelegd. <BR> Wanneer zijn armen begonnen te beven, vormde dat het teken dat de godheid was neergedaald. <BR> Bij die gelegenheid trad hij op als een orakel, voorspelde toekomstige gebeurtenissen en gaf informatie omtrent het lot van mensen die afwezig waren.<BR> De arm- en handhouding van het beeld is dezelfde als die van een priester, wanneer hij de oppergod Manseren Nanggi aanriep bij het "fan Nanggi" - ritueel.<BR> De arm- en handhouding van dit beeld wijkt enigszins af van die van beelden die van Waigeo bekend zijn.<BR> De onderarmen van de Waigeo-beelden zijn meer omhoog gericht en ook de handen zijn meer naar boven toe omgebogen met de vingers omhoog.<BR> De houding van de armen van dit beeld duidt op invloed vanuit de Zuidoost-Molukken.<BR> Beelden met opgegeven armen die de hemelgodheid representeren zijn bijvoorbeeld ook bekend van de Babar-, Leti-, en Tanimbar-Eilanden (Nico de Jonge & Toos van Dijk 1995).<BR> DS 2001<BR> <BR> <BR> HI en DS 2000