Stenen bijlen werden in drie activiteiten gebruikt; tuinbouw (om de grond vrij te maken van vegetatie), verzamelen van brandhout (het vellen en in stukken hakken van bomen) en voor de vervaardiging van een scala aan zaken zoals boombastdoeken, houtsnijwerk en bewerking van riet en bamboe. Wanneer een stenen bijl op de juiste manier werd onderhouden kon hij een leven lang meegaan, de bijlsteel en vooral het vlechtwerk waarmee de bijl aan de schacht was bevestigd moesten regelmatig vernieuwd worden. De waarde van een bijl werd bepaald door de grootte en niet de wijze van schachten. Een groot exemplaar werd geruild tegen kostbare zaken zoals parelmoerschelpen en varkens. Kleinere bijlen werden geruild tegen veren en kaurischelpen. Tegenwoordig hebben stenen bijlen geen waarde meer, ze zijn grotendeels vervangen door geïmporteerde metalen bladen en kapmessen. Stenen bijlen (van een matige kwaliteit) worden hier en daar nog gemaakt voor de toeristische verkoop. In het westelijke gedeelte van het Centrale Bergland bevinden zich mijnen waar steen gedolven werd. De bijlen werden verhandeld met andere gebieden zoals het zuiden. Bijlen en varkens zijn typische producten van de hooglanden; veren, paradijsvogels en schelpen producten van de laaglanden. Wanneer een groep mannen bijlbladen via directe handel wilden verkrijgen van degenen die de mijnen in handen hadden reisden zij naar hen af om de bijlen tegen bijvoorbeeld varkens, kauri's of tabak te verhandelen. Soms waren ze dagenlang onderweg. Daarnaast werden ook bijlen verkregen via ruilpartners zoals vriendschappelijke buurvolkeren of aangetrouwde familieleden die enkele dagen lang bezocht werden. Andere mannen maakten door hun clan deel uit van ceremoniële ruilcycli waarbij grootschalige 'ruilfeesten' van varkens en andere zaken tussen "Big Men" en hun aanhangers plaatsvonden nadat enkele jaren lang kleinere geschenken over en weer waren gegeven. De vergaring van bijlen, het belangrijkste gereedschap dat bestond, ging vooraf aan de belangrijkste uitwisselingen. Bijlen maakten ook een groot deel uit van de bruidsprijs die betaald werd aan de familie van de bruid waarna ze werden uitgedeeld aan haar mannelijke clanleden. Bijlen stonden aan de basis van rijkdom.