Boemerangs zijn duizenden jaren geleden door de Aboriginals uitgevonden. Wat de aanleiding hiervoor was is onduidelijk; dit kan een spel zijn geweest, of een experiment voor de jacht. De directe voordelen waren wel gelijk duidelijk; de maximum reikwijdte ging van de 60 met een gewonde stok, naar 200 meter met een boemerang. <BR> <BR> Het maken van de boemerang:<BR> Aboriginal boemerang makers herkennen direct de vorm van een potentiële boemerang in een boom, klaar om uitgesneden te worden. Rode oker, gemixt met vet of olie wordt een de boemerang toegevoegd om de boemerang te behouden en sterk te maken. Het type hout dat wordt gebruikt is afhankelijk van het gebied waarin de boemerang vervaardigd wordt; in het Noorden worden de hoekige boemerang gemaakt van de verbinding tussen de wortel en boomstam van de Acaciabomen. In de kustgebieden gebruikte men het hout van de Mangroveboom, terwijl in het binnenland het hout van de Sheoak of de Casuarina geliefd was. Dit laatste materiaal is zeer geschikt om terugkerende boemerangs te maken, omdat een scherpe hoek niet ten koste gaat van de kracht van het materiaal. <BR> Vroeger waren het alleen mannen die boemerangs sneden. Dit is in de loop van de eeuwen veranderd, waardoor nu zeer veel vrouwen een rol spelen in het houtsnijden vandaag de dag. Voor er metalen werktuigen beschikbaar kwamen, werd gebruik gemaakt van stenen aksen en dissels. De maker spleet eerst een blok hout met stenen aksen in meerdere stukken. Met een stenen beitel werden de stukken in ruwe vorm gebracht. Met zijn voeten en benen werden de stukken stabiel gehouden, terwijl hij het hout bewerkte. Schelpen of stenen schrapers gebruikten men als afwerkmateriaal. Dit waren waardevolle gereedschappen, waar veelvuldig in verhandeld werd. Eventuele decoratie werd aangebracht met tand van een kangaroe of buidelrat. Decoraties werden zelden alleen voor esthetische redenen aangebracht. Traditionele geschilderde of gesneden boemerangs verwijzen naar voorouderen en het lokale territorium. <BR> <BR> Gebruik van de boemerang:<BR> In het droge midden van Australië, waar de kans op het overleven van een bevolkingsgroep afhankelijk was van de mobiliteit van een groep en het minimum van materiële bezittingen, gebruikten de Aboriginals een enkel object voor verschillende doeleinden. De boemerang is hier een goed voorbeeld van; deze werd gebruikt als mes, hamer, graafinstrument, voor het maken van vuur door wrijving, als percussie-instrument, en natuurlijk voor het hoofddoel; als jacht- en gevechtswapen.<BR> In de vruchtbare gebieden, langs rivieren en kusten, was men minder afhankelijk van mobiliteit. Hier had men verschillende objecten voor verschillende doeleinden. Toch werden ook hier boemerangs gebruikt; De niet-terugkerende boemerangs als jacht- en oorlogswapens, en de terugkerende boemerangs werden ingezet bij de vogeljacht en in spellen en wedstrijden. In tegenstelling tot het beeld wat veel mensen hebben, waren de meeste boemerangs niet-terugkerend. De meeste boemerangs werden gebruikt om een doel te raken, niet om terug te keren. Terugkerende boemerangs konden worden gebruikt als hulpmiddel bij de jacht op watervogels. Draaiend en duikend zou de boemerang op een roofvogel lijken, en zo de watervogels in een net jagen of binnen het bereik brengen van knuppels en speren. Naast hun rol als gebruiksvoorwerpen, hadden boemerangs ook een sociale en religieuze betekenis, dankzij hun associaties met voorouderen.<BR> <BR> Werking van de boemerang:<BR> Wanneer een gewone stok gegooid wordt, zal deze gehoorzamen aan de wetenschappelijke formule: afstand = tijd x snelheid. Met aan boemerang, is er geen sprake van een dergelijke voorspelbaarheid. Zodra de boemerang de hand van de werper verlaat, kan deze draaien tot tien omwentelingen per seconde en een tempo tot 100 km per uur behalen. De boemerang wordt verticaal gegooid, maar zal door de zwaartekracht overgaan in een horizontaal draaien, het karakter van een discus aannemen en omhoog draaien. Door de ongelijke snelheid van de lucht van de twee draaiende ‘armen’, zwenkt de boemerang uit naar één kant, en keert deze terug in richting van de werper. De boemerang wordt al meer dan twee eeuwen onderzocht, maar de werking ervan wordt nog steeds niet helemaal begrepen. <BR>