De kamanja werd vaak in kleermakerszit met een strijkstok van essenhout bespeeld, waarbij het instrument in verticale positie werd gehouden. De lange stootpen - die door de klankkast en de hals gaat – rustte daarbij op de grond. Om van snaar te wisselen draaide de muzikant de kamanja zestig graden. <BR>De kleine klankkast is gemaakt van een deel van een kokosnoot die is overspannen met groene huid. De kam ontbreekt. De snaren waren gemaakt van paardenhaar. Een snaar kon uit wel zestig haren bestaan. <BR>Het beschilderde houtwerk herinnert wat kleur en draaitechniek betreft aan de kleurrijke meubels, zoals de lage tafeltjes en waterkruikstandaarden, die in Mekka werden gebruikt. Felgroene huiden zien we bij veel West-Arabische instrumenten. Groen is de kleur van de islam.