De lepel is versierd met een figuur op een boot met zeilen en een figuur met een vogel. Andere lepels uit de 19e eeuw in de Tropenmuseum collectie zijn versierd met vogels, mensen, boten en (mogelijk) een zon. <BR> Vroeger werden de schelpen in een rek van pandan bladeren bewaard. Tegenwoordig worden slechts ongedecoreerde lepels van nautilusschelp gebruikt en dan niet vaak meer. (Kuhnt; 2012) Dit exemplaar heeft een gat met een koordje om het op te hangen. Dat is bij meerdere exemplaren in de collectie het geval. <BR> <BR> De onderzoeker Rumphius beschrijft in zijn Amboinsche Rariteitenkamer (1705) dat deze lepels werden gemaakt van de bodemvan Nautilus schelpen, de Nautilus Major Sive Crassus, die Bia Papeda werd genoemd in het Maleis en op Ambon: Kika Lapia. De bevolking at er papeda mee, de pap gemaakt van het binnenste van de sagopalm. Doordat dit gecombineerd werd met zure gerechten, waarin limoenen en azijn verwerkt was, kon de lepel sterk bleken. Door de lepel te wassen met zeep of water met as werd dit voorkomen. (Beekman, 1999)