In bijna heel Melanesië werden manden gevlochten en de eenvoudigste variant bestond uit twee palmbladeren die in elkaar gevlochten werden. Deze manden werden heel snel gemaakt en na gebruik weer weggegooid. De meer gecompliceerde manden werden gemaakt van pandanusblad, gras, rotan, etc. In Nieuw Brittannië werd veel gebruik gemaakt van de "coiling"- techniek waarbij de bundels spiraalsgewijs werden opgebouwd en telkens aan de onderliggende bundel vastgenaaid. Door het aantal en de plaatsing van de steken te variëren konden patronen gecreëerd worden. De manden werden gewoonlijk door vrouwen gevlochten, maar soms door de mannen wanneer de manden voor hun persoonlijke eigendommen bestemd waren.