Een vrij gaaf fragment van aardwerk. Het stelt een menselijk hoofd voor, met een groot hoofddeksel. De ogen, neus, mond en één oor (rechter) zijn duidelijk zichtbaar op het gezicht. Het hoofddeksel is rijk gedecoreerd met evenwijdige horizontale lijnen en rijen van cirkels met daarin puntjes.<BR> <BR> Dit beeldje is gevonden in Bogotá en behoort waarschijnlijk tot de Muisca cultuur (rond 500-1500 na Christus, in het Oosten van het Andes gebied), te zien aan een aantal kenmerken, met name de karakteristiek gevormde ogen en mond. Vaak zijn deze van klei gemaakte beeldjes versierd met bijvoorbeeld een ketting met ronde sieraden in klei en/of een hoofddeksel, vaak met ronde motieven. Ook is meestal te zien dat ze vastgezeten hebben aan een (offer)kom/schaal van aardewerk, als ornament. Soms zijn er nog duidelijke sporen van beschildering aanwezig.<BR> <BR> Er is verder weinig bekend over dit type beeldjes. Men veronderstelt dat ze goden en/of belangrijke figuren uit de Muisca samenleving voorstellen.<BR> Ze worden veel aangetroffen op heilige offerplekken zoals in meren en grotten, waar ze, naast ander offermateriaal zoals gouden votiefbeeldjes ('Tunjos') en gedroogde papegaaien, deel uitmaakten van de door priesters uitgevoerde offerrituelen.<BR> <BR> Aardewerkproductie was een belangrijk onderdeel van de samenleving van de Muiscas. Er is een grote diversiteit aan ceramisch vaatwerk. Het aardewerk werd gemaakt door de ruwe klei direct vorm te geven of door te werken met rolletjes klei, en het lijkt dat, ondanks dat er verschillende productiecentra aangetroffen zijn, de meerderheid niet door voltijd specialisten gemaakt is. Over het algemeen is het aardewerk van de Muisca van goede (technische) kwaliteit, maar is de afwerking niet bijzonder geavanceerd. Het aardwerk was een belangrijk aspect voor de economie, het huishouden, alsook de rituele en religieuze praktijken.<BR> <BR> Vergelijkbaar materiaal: 1403-1145 t/m 1403-1148, 1403-1157 t/m 1403-1158a, 1403-1173 t/m 1403-1176.<BR>