Het rokje is van zeehondenbont (Phoca Larga) gemaakt. <BR> Het is samengesteld uit meerdere stukken bont, die met pees aan elkaar zijn genaaid. <BR> Deze stukken bont zijn later aangebracht met de vleug naar beneden, om sneeuw en dooivocht af te laten glijden.<BR> Maar één stuk is andersom aangebracht, met de vleug 'omhoog'.<BR> Dit stuk is bedoeld om op te zitten, bijvoorbeeld op een slee, en zo goed grip te hebben tegen de rijrichting in.<BR> Aan de bovenrand is het rokje voorzien van een dubbele strook vissenhuid. <BR> Daar doorheen is een touw geregen waarmee het rokje om het middel kan worden vastgeknoopt.<BR> Vissenhuid is soepeler dan zeehondenhuid en bevordert de bewegingsvrijheid. <BR> Het kledingstuk wordt door mannen 's winters gedragen tijdens de jacht en tijdens tochten op de slee.<BR> Het biedt bescherming tegen sneeuw en vocht.<BR> Dit kledingstuk is in de eerste helft van de 20e eeuw in onbruik geraakt.<BR> Het was echter onlangs weer te zien bij een opnieuw gehouden berenfeest.<BR> Mogelijk wordt het vaker gedragen bij regionale wedstrijden en festiviteiten.<BR>