Het feit dat van de Salomons eilanden nauwelijks maskers bekend zijn, maakt dit masker van het atol Nissan tot een bijzonderheid. <BR> Vrijwel alle bewaard gebleven Nissan maskers bevinden zich in Europese collecties en konden slechts kort voor en na de eeuwwisseling verzameld worden. De maskers van boombaststof kunnen op grond van verschillen in gelaatsbeschildering en vorm der oren globaal ingedeeld worden in twee groepen. Bij de ene groep beperkt de gelaatsbeschildering, die vermoedelijk die van de mannen weergeeft, zich tot een enkel summier motief rond ogen, mond en neus, en zijn de oren lang en rechthoekig. <BR> Bij de andere groep is het gelaat volredig bedekt door een ragfijne, op een zwarte ondergrond ingegrifte beschildering die vermoedelijk de lidtekentatoeage van de vrouwen weergeeft, en zijn de oren overwegend rond of, indien rechthoekig, kort. Het 'Leidse' masker behoort tot de mannelijke groep. Het bestaat uit een kegelvormig raamwerk van latjes bamboe en rotan dat naar boven toe conisch toeloopt, zodat het masker vanzelf om het hoofd klemt. Van onderen loopt het, alleen aan de voorkant, V-vormig uit. Dit is een uniek stijlkenmerk van deze categorie Nissanmaskers. In feite bestaan dergelijke maskers uit een helmdeel dat het hoofd voor de helft bedekt, en een gezichtsdeel. Dit exemplaar vertoont nauwelijks gebruikspatina hetgeen er wellicht op duidt dat het kort na een eenmalig optreden werd verzameld. Bij het optreden van dit type masker werd een poncho-achtig kleed gedragen, gemaakt van geklopte boombast. Ze werden gebruikt door het kokorra-genootschap, een geheim genootschap van mannen, dat genoemd was naar de geest die in de maskers zou huizen. De maskers werden op een afgelegen plek in het bos gemaakt, waar vrouwen geen toegang hadden. <BR> Door het maskeroptreden werd de oningewijden schrik aangejaagd, zodat dezen ijlings alles wat ze bij zich droegen lieten vallen om zich zo snel mogelijk uit de voeten te kunnen maken. De mannen van het genootschap eigenden zich deze goederen dan toe. <BR> Wellicht is ook dit masker bij een dergelijke gelegenheid gedragen.<BR> <BR> Engelse tekst:<BR> The almost total absence of masks in the cultures of the Solomon Islands gives this one from the Nissan atoll special importance. Almost all of the Nissan masks which have been preserved could only be collected shortly before and after the turn of the century and are now in European collections. On the basis of differences in the treatment of the face and ears, the bark-cloth masks can be divided roughly into two groups. In one group the decoration of the face, which probably represents that of the men, is limited to a few motifs around the eyes, nose, and mouth, and the ears are long and rectangular. In the other group the face is completely covered with very fine decoration incised in a black background, probably representing the women's scarification patterns, and the ears are mainly round; if they are rectangular they are short. The mask shown here belongs to the male group. It consists of a conical framework made of bamboo and rattan designed to grip the head. At the front, the base of the cone has a V-shapped extension which is a unique style characteristic of this category of Nissan masks. Such masks are composed ot a helmet component which covers half of the head and a face component. This specimen shows little of the patina that forms under use, which might mean that it was collected after having been used on only one occasion. During a performance this type of mask was worn with a poncho-like garment made of beaten bark. Such masks were used by the kokorra association, a secret society of men named after the spirit thought lives in the masks. The masks were made in a distant spot in the forest where women were not allowed to come. When the masks appeared, the uninitiated became so terrified that they dropped everything they were carrying to get away as fast as possible. Everything that fell was picked up and kept by the kokorra men. The mask illustrated here may have been used on such an occasion.