Dit masker werd samen met een hemdachtig kledingstuk van geklopte bombast bij feesten gedragen om het einde van het planten en oogsten te vieren. De maskers werden door de "anterere" de hierin gespecialiseerde ambachtsman in een klein huisje dat "borong fel" genoemd werd gemaakt. Het huisje lag diep in het bos, ver weg van het dorp. Vrouwen mochten dit huisje niet betreden en kregen de doodstraf wanneer zij dat wel deden. Het was voor vrouwen absoluut verboden om de maskers buiten de feestelijkheden te zien en wisten dan ook niet wie de maskers bij deze gelegenheden droegen. De maskerdragers werden door hen als belichaamde geesten gezien. Tijdens het feest verscheen het eerste masker alleen, dat vervolgens een tweede masker ophaalde. Deze toonden zichzelf aan het publiek en verdwenen samen om een derde masker te halen, en dat ging zo verder totdat alle maskers aanwezig waren en een dans opvoerden. Wanneer de dans geëindigd was verdwenen ze weer in stilte en de maskers werden in de "borong fel" geplaatst. De maskers dienden waarschijnlijk om levenskracht en vruchtbaarheid van land en oogst te stimuleren.