In Oceanië werd bijna elk materiaal dat in de natuur te vinden was gebruikt voor het maken van sieraden. Materialen die niet in de directe omgeving voorkwamen werden via ruilhandel verkregen of men trok naar die gebieden toe. Het verzamelen en bewerken van juweelmaterialen werd óf door de mannen, óf juist door de vrouwen gedaan. De mannen ondernamen gewoonlijk de langdurige en soms zelfs gevaarlijke handelsexpedities, de vrouwen bleven in de buurt van de nederzetting om daar materialen te zoeken. Elke regio had zijn eigen waardevolle grondstoffen. Het materiaal was niet alleen kostbaar, het droeg ook de boodschap uit dat de drager de connecties en de middelen had om dat materiaal te krijgen.