Houten weekkalender in de vorm van een ronde schijf. In het midden is een Andreaskruis uitgesneden. Daaromheen zijn zeven gaten op gelijke afstand van elkaar gemaakt. In de gaten kan een pen gezet worden, waarmee de dag van de week aangegeven kan worden. Op één plek zit aan de zijkant een rond uitsteeksel. Daaronder is een kruisje in het hout gegraveerd. Dit is de aanduiding voor 'zondag'. De pen staat dus bij donderdag. De kalender wordt rechtsom gelezen.<BR> Het bepalen van de tijd is erg belangrijk om te weten waar men is. De zon en de maan speelden daarbij een grote rol. Het was van extreem belang om in combinatie met herkenningspunten in het landschap, de weg terug te kunnen vinden. Als je niet weet hoe laat het is, kun je ook niet aan de hand van de zon de richting bepalen.<BR> Kalenders en klokken werden door de blanken ingevoerd. Missionarissen hielden de dagen bij, om zo de zondagsdienst te kunnen houden.<BR> Inheemse volken hadden, en deels hebben ze dat nog steeds, een heel ander, eigen en goed functionerend tijdsysteem. De tijd van het jaar en het weer bepaalden het migratiepatroon van de dieren waarop men jaagde of die men hoedde. Dit is nog altijd doorslaggevend. Weer en wind konden natuurlijk spelbrekers zijn. Maar uiteindelijk was er een grote voorspelbaarheid in de trek, de voortplantings- en broedgewoonten van de dieren waarmee men leefde, en de plaatsen waar zij te vinden waren. Maanden of seizoenen worden benoemd naar kenmerkende activiteiten of voorkomende dieren.<BR> Men spreekt wel van een Arctische klok. Het is van groot belang elke activiteit 'op tijd' te ondernemen, want wanneer men te laat op de juiste plaats is zijn de kariboes verdwenen, of is er vanwege het ijs geen doorkomen meer aan. Dat kan een kwestie van leven of dood zijn.