Pijl

Pijl en boog waren de vaste wapenuitrusting van clans in West-Papoua en werden ook op het schiereiland Vogelkop veelvuldig gebruikt. Deze vaak uit bamboe, riet of hout vervaardigde wapens gebruikten men niet alleen tijdens oorlogsvoering, maar konden ook worden benut om voedsel te vergaren door middel van jacht en namen een plek in bij verschillende rituelen.<BR> <BR> Met deze pijl werd op vogels zoals paradijsvogels, kaketoes, papegaaien en goudduiven geschoten. De grotere vogels worden met éénpuntige, de kleinere met tweepuntige pijlen geschoten. Om worm tegen te gaan worden de geledingen van de schachten ingewreven met de gomhoudende bast van een strandboom.<BR> <BR> Grondgebied<BR> Clans in Vogelkop verbleven niet altijd op hetzelfde gebied. Migraties vonden plaats om nieuw land te kunnen gebruiken voor het aanleggen van tuinen of het uitbreiden van het jachtgebied. Een migratie kon vredig verlopen door middel van bruiloften tussen clans. Clans die verbonden waren door huwelijken werkten nauw samen. Daardoor konden relaties tussen clans sterker zijn dan relaties binnen clans, waar politieke rivaliteit heerste. Maar er werd ook regelmatig gevochten om grondgebied, waarbij veel slachtoffers konden vallen.<BR> <BR> Complexiteit van oorlog<BR> De complexiteit van de onderlinge sociale relaties ziet men terug in de oorlogsvoering. Veel oorlogen vonden niet plaats tussen twee clans, maar tussen tijdelijke bondgenootschappen en netwerken. Hierdoor kunnen conflicten verslechteren, omdat er extra mannen bij de gevechten betrokken werden, of er rivaliteit binnen een clan kan ontstaan. Daarnaast waren wraakmoorden tussen clans niet ongebruikelijk. De nauwe banden tussen clans konden samenwerking verbeteren en conflicten verminderen, maar ook wegens de bondgenootschappen de conflictsituaties juist vergroten en verslechteren.<BR> <BR> Economie<BR> In Vogelkop werd vooral gejaagd op wilde varkens, vogels en buideldieren. Daarnaast werd de voedselvoorraad aangevuld met het telen van cassave wortel of bladgroente. Door de gebergten in het gebied was niet overal vruchtbare grond, daarom kon er alleen gebruikt gemaakt worden van niet-intensieve landbouw. Er werden veel goederen tussen clans uitgewisseld, variërend van slaven en vogels tot Kain Timur; kleding. Hierdoor bestond er al zeer lang een uitgebreid netwerk van economische relaties tussen concurrerende clanleiders. Deze gecombineerde relaties, die bestonden uit zowel economische uitwisseling als het voeren van oorlog, wordt aangeduid met de term warrior capitalism.<BR> <BR> Rituelen<BR> Naast de jacht op voedsel werden pijlen ook gebruikt voor ceremoniële jacht. Een bekend voorbeeld in West-Papoua is de ceremoniële jacht op varkens. Deze jacht gaat gepaard met diverse rituelen om de jacht succesvol te laten verlopen, waarbij gebruik gemaakt wordt van varkensstaarten (o mipi) en de varkens geesten (o mbi) goed gestemd worden. Voorafgaand aan de jacht verzamelen de jagers verkleed als varkens in een ceremonieel huis, waar offers gebracht worden aan afbeeldingen van varkens. s’Nachts vindt de jacht plaats waarbij er bij een goede jacht een stuk of tien wilde varkens gedood worden. <BR>

Pijl

Pijl en boog waren de vaste wapenuitrusting van clans in West-Papoua en werden ook op het schiereiland Vogelkop veelvuldig gebruikt. Deze vaak uit bamboe, riet of hout vervaardigde wapens gebruikten men niet alleen tijdens oorlogsvoering, maar konden ook worden benut om voedsel te vergaren door middel van jacht en namen een plek in bij verschillende rituelen.<BR> <BR> Met deze pijl werd op vogels zoals paradijsvogels, kaketoes, papegaaien en goudduiven geschoten. De grotere vogels worden met éénpuntige, de kleinere met tweepuntige pijlen geschoten. Om worm tegen te gaan worden de geledingen van de schachten ingewreven met de gomhoudende bast van een strandboom.<BR> <BR> Grondgebied<BR> Clans in Vogelkop verbleven niet altijd op hetzelfde gebied. Migraties vonden plaats om nieuw land te kunnen gebruiken voor het aanleggen van tuinen of het uitbreiden van het jachtgebied. Een migratie kon vredig verlopen door middel van bruiloften tussen clans. Clans die verbonden waren door huwelijken werkten nauw samen. Daardoor konden relaties tussen clans sterker zijn dan relaties binnen clans, waar politieke rivaliteit heerste. Maar er werd ook regelmatig gevochten om grondgebied, waarbij veel slachtoffers konden vallen.<BR> <BR> Complexiteit van oorlog<BR> De complexiteit van de onderlinge sociale relaties ziet men terug in de oorlogsvoering. Veel oorlogen vonden niet plaats tussen twee clans, maar tussen tijdelijke bondgenootschappen en netwerken. Hierdoor kunnen conflicten verslechteren, omdat er extra mannen bij de gevechten betrokken werden, of er rivaliteit binnen een clan kan ontstaan. Daarnaast waren wraakmoorden tussen clans niet ongebruikelijk. De nauwe banden tussen clans konden samenwerking verbeteren en conflicten verminderen, maar ook wegens de bondgenootschappen de conflictsituaties juist vergroten en verslechteren.<BR> <BR> Economie<BR> In Vogelkop werd vooral gejaagd op wilde varkens, vogels en buideldieren. Daarnaast werd de voedselvoorraad aangevuld met het telen van cassave wortel of bladgroente. Door de gebergten in het gebied was niet overal vruchtbare grond, daarom kon er alleen gebruikt gemaakt worden van niet-intensieve landbouw. Er werden veel goederen tussen clans uitgewisseld, variërend van slaven en vogels tot Kain Timur; kleding. Hierdoor bestond er al zeer lang een uitgebreid netwerk van economische relaties tussen concurrerende clanleiders. Deze gecombineerde relaties, die bestonden uit zowel economische uitwisseling als het voeren van oorlog, wordt aangeduid met de term warrior capitalism.<BR> <BR> Rituelen<BR> Naast de jacht op voedsel werden pijlen ook gebruikt voor ceremoniële jacht. Een bekend voorbeeld in West-Papoua is de ceremoniële jacht op varkens. Deze jacht gaat gepaard met diverse rituelen om de jacht succesvol te laten verlopen, waarbij gebruik gemaakt wordt van varkensstaarten (o mipi) en de varkens geesten (o mbi) goed gestemd worden. Voorafgaand aan de jacht verzamelen de jagers verkleed als varkens in een ceremonieel huis, waar offers gebracht worden aan afbeeldingen van varkens. s’Nachts vindt de jacht plaats waarbij er bij een goede jacht een stuk of tien wilde varkens gedood worden. <BR>