Dans en muziek waren en zijn in Micronesië nog steeds een manier om de oogst van het land of de zee te beschermen, te stimuleren of veilig te stellen. Ondanks de koloniale periode die veel invloed heeft gehad op andere elementen van het dagelijks leven is muziek en dans nog grotendeels behouden gebleven. In Chuuk neemt de broodvrucht tegenwoordig nog steeds een belangrijk deel van het traditionele muziekrepertoire in. De liederen en muziek wordt nog steeds elk jaar gespeeld na de eerste oogst waarbij de broodvruchten aan de hoofdman of kerkleider wordt aangeboden. De muziek en dans wordt niet alleen ter ere van de natuur opgevoerd, natuurlijke materialen in de omgeving worden ook verwerkt voor dansattributen, kleding en muziekinstrumenten. Vroeger sneden de mannen houten of bamboe fluiten die regio- afhankelijk met de mond of neus geblazen werden. Naast deze fluiten waren ook andere blaasinstrumenten in gebruik zoals de schelptrompet die muziek begeleidde of signalen gaf.