Op het eiland Kosrae werden textielen geproduceerd die sterk lijken op Indonesische ikat- stoffen. De kleuren werden echter niet gemaakt door de Indonesische afbindtechniek, maar door de verschillend gekleurde vezels aan elkaar te knopen. Hierdoor bevinden zich duizenden kleine knoopjes in het weefwerk van Kosrae. Hoewel de "tol", de gordel, erg smal eruit ziet werden ze door de vrouwen als wikkelrok- of schort en door de mannen als lendendoekje gedragen. Omdat dit kledingstuk weinig bewegingsruimte aan vrouwen gaf droegen zij over hun billen een kleine gevlochten mat van pandanusbladeren. De "tol" werd strak om de heupen en over de schaamstreek gewikkeld waardoor het mooiste deel over de rechter heup hing. De mannen droegen de "tol" op een manier waardoor een klein zakje voor de penis gevormd werd. Er waren "tol" voor dagelijkse en feestelijke gelegenheden. De "tol" voor de vrouwen hadden meer decoratie dan die van de mannen. Door nieuwe ziekten die Europeanen met zich meebrachten liep het inwoneraantal van Kosrae sterk terug en ging de weefkunst snel verloren. Sindsdien dragen de vrouwen de door de missionarissen geprefereerde wijde kleding.