Over de lepels van de Xhosa is niet veel bekend en in de oude literatuur wordt dan ook bijna geen melding gemaakt van deze voorwerpen. Fritsch (1872) vertelt over de zuidelijke Nguni waartoe ook de Xhosa behoren dat zij in hun snijwerk de voorkeur geven aan diervormen, hoewel ze niet in deze collectie lepels aangetroffen worden. Daarnaast versieren zij hun lepels met gesneden patronen waardoor de donkere bovenlaag contrasteert met de lichtgekleurde onderlaag (360-5492). Waarschijnlijk werd het hout gebruind door er een heet ijzer tegen te drukken.