De schouderdoek is gemaakt van inheems geweven katoen, wordt ook wel 'ruige batik' genoemd. Het ornament is donkerblauw op een witte ondergrond. Het wit is sterk blauw dooraderd en op vele plaatsen min of meer blauw gekleurd, aan de ene kant van de doek veel sterker dan aan de andere kant. Volgens het kaartsysteem van Tillman is de afdekking niet gebeurd met was, maar met rijstpap. Loeber en Van Nouhuys noemen wel de ruige batik maar zeggen niets over de rijstepapafdekking. Het ornament bestaat uit bladeren, bloemen en vogelfiguren. Aan de beide uiteinden van de Slendang een gebatikte franjerand van 7 cm. breed. Hierna volgen drie randen van 1 cm. breed in open borduurwerk. De inslagdraden zijn uitgehaald en de scheringdraden doorgestopt. Bij twee randen is dit doorstoppen gebeurd met wit, geel en rood garen na het batikken. Bij de derde rand is zodanig doorgestopt, dat de inslagdraad onzichtbaar is, de door het batikken gevlekte scheringdraad het meest spreekt. De koordfranje gedraaid van de scheringdraden is tot een rand samengeknoopt, lengte scheringdraden franje aan een zijde 15 cm. aan de andere zijde 30 cm; hier is de geknoopte rand iets breder en komen er drie doorgestopte randen voor in wit, geel, rood en groen, en drie rijen geborduurde sterretjes in wit, geel en rood. <BR> Groeneveld kocht deze doek te Cirebon van een Indonesiër.