De ijssporen zijn gemaakt van been. Ze zijn langwerpig, vierkant van vorm en hebben reeksen korte punten. Aan het uiteinde zitten gaten, waardoor een leren riempje is geregen. Met deze ijssporen kon men zich makkelijker op het ijs begeven. Ze werden onder de laarzen vastgebonden. Er is nog niet vastgesteld uit welke regio van Alaska deze ijssporen afkomstig zijn. <BR> <BR> Van de voorwerpen die van de handelaar Yvan in Parijs zijn betrokken wordt op de inventariskaarten vermeldt dat zij afkomstig zijn uit het gebied van de Beringstraat. Iets strikter opgevat loopt dit aan de Alaskaanse kant van Point Hope tot Nome en omvat het ook Little Diomede Island, King Island, Sledge Island en St. Lawrence Island. Op St. Lawrence na, dat door Yup'ik bewoond wordt, is dit het woongebied van de Inupiaq. Maar van de Yupík van de Yukon en Kuskokwim Delta in Zuidwest Alaska werd ook wel gezegd dat zij 'aan de Beringstraat' leefden, hoewel de bewoording 'aan de Bering Zee' juister zou zijn.<BR> <BR> De ijssporen kunnen door beide etnische groepen zijn gebruikt om het zeeijs op te gaan bij de jacht op zeehonden, maar het is ook mogelijk dat ze zijn gebruikt bij de visvangst op een bevroren rivier. Met ijssporen kon behalve op ijs ook worden gelopen op bevroren sneeuw. Het is overigens goed mogelijk dat deze ijssporen niet door Inuit, maar door Russen, andere Europeanen of Amerikanen zijn gebruikt. Intusen zijn de oude ijssporen, die behalve van been ook van hout of ivoor konden worden gemaakt, vervangen door moderne metalen typen.