Op het slageinde is aan beide zijden door een insnijding een patroon aangebracht.<BR> <BR> Hoewel gebruikt tijdens de strijd waren knotsen niet het belangrijkste wapen in Melanesië, in tegenstelling tot Polynesië. Gevechten werden vooral uitgevoerd met de speer en pijl en boog. Wanneer het slachtoffer door een speer was getroffen werd hij door de vijand doodgeknuppeld met een knots. Naast slagwapen werden sommige typen knotsen ook gebruikt als een soort schild om speren en pijlen af te weren. Naast hun gevechtsfunctie konden zij ook grote rituele waarde hebben en werden zij veel meegedragen tijdens ceremoniële dansen en soms zelfs speciaal alleen voor ritueel gebruik gemaakt. <BR> <BR> In Vanuatu droegen mannen vroeger vrijwel altijd een knots met zich mee. Het wapen werd uit ijzersterk materiaal met veel zorg vervaardigd en werd vaak van generatie op generatie doorgegeven. Er kwamen veel verschillende soorten knotsen voor en elk eiland had zijn eigen typen die uitgewisseld werden met knotsen uit andere streken. Met de knotsen met zware slagvlakken werd geslagen, met de knotsen die dat niet hebben werden zwaardgevechtachtige gevechten geleverd. De oorsprong van knotsen is moeilijk vast te stellen omdat de inheemse bevolking op de verschillende eilanden deze wapens met elkaar uitwisselden en omdat westerse verzamelaars weinig aandacht besteedden aan de oorsprong en context van knotsen zodat veel informatie incompleet, onduidelijk of zelfs onjuist is.<BR> <BR> De gebruikelijke oorzaken van gewelddadige conflicten waren vrouwenroof en wraak op tovenarij of zelfs moord door tovenarij. Wanneer één persoon werd gedood of onder verdachte omstandigheden stierf nam de gehele gemeenschap en doodde dan één persoon van de vijandige partij. Door bloedwraak bleven families of dorpen generaties lang elkaar bestrijden en oorlog betekende meestal een lange reeks van moorden op mannen, vrouwen en kinderen aan beide kanten. Dorpen werden omsingeld waarbij ook nachtelijke overvallen werden gepleegd. In oorlogen waarbij twee groepen gewapende mannen elkaar troffen werden voornamelijk van een afstand pijlen en slingerstenen op de vijand afgevuurd, wanneer zij tegenover elkaar stonden werd met speer en knots gevochten waarbij de slagen en stoten op een behendige manier ontweken werden. Vrouwen vochten niet mee, zij moedigden de mannen aan met hun geschreeuw wanneer zij zich konden verschuilen achter verdedigingswerken. Overtredingen of misstanden konden ook op een vredigere wijze opgelost worden door betaling van een boete, vaak in de vorm van kostbare varkens. Door de introductie van westerse vuurwapens werd de oorlogsvoering veel dodelijker en hele streken in Vanuatu raakten hierdoor ontvolkt.<BR>