Knots

Het wapentuig van de Cook- eilanden kan onderling verdeeld worden in knotsen, speren en slingers. De speren en slingers volgen elk een gelijksoortig model, maar de knotsen verschillen op elk eiland sterk van elkaar. Deze knots met gekartelde rand wordt vaak toegeschreven aan het eiland Rarotonga anderen zeggen dat ze oorspronkelijk op het eiland Atiu gemaakt werden en daar uitgewisseld werden met andere eilanden.<BR> <BR> De inheemse bevolking van de Cook- eilanden stopte na bekering tot het Christendom met het gebruik van hun wapens in oorlog en strijd; in dansen en bij herdenkingen van historische gebeurtenissen werden ze echter nog wel lange tijd gebruikt. In de loop der tijd werden bijna alle wapens die nog met stenen werktuigen waren gemaakt weggegeven of verkocht aan Europese verzamelaars. Voor dansen werden de oude knotsen vervangen door nieuwe die uit zacht hout met metalen gereedschappen waren gesneden. Hoewel traditionele decoraties nog steeds werden toegepast op de nieuwe danswapens ging de kwaliteit ervan sterk achteruit. In het begin van de twintigste eeuw konden op verschillende eilanden nog veel mensen zich de namen van de wapens herinneren en werden zij ook genoemd in traditionele verhalen.

Knots

Het wapentuig van de Cook- eilanden kan onderling verdeeld worden in knotsen, speren en slingers. De speren en slingers volgen elk een gelijksoortig model, maar de knotsen verschillen op elk eiland sterk van elkaar. Deze knots met gekartelde rand wordt vaak toegeschreven aan het eiland Rarotonga anderen zeggen dat ze oorspronkelijk op het eiland Atiu gemaakt werden en daar uitgewisseld werden met andere eilanden.<BR> <BR> De inheemse bevolking van de Cook- eilanden stopte na bekering tot het Christendom met het gebruik van hun wapens in oorlog en strijd; in dansen en bij herdenkingen van historische gebeurtenissen werden ze echter nog wel lange tijd gebruikt. In de loop der tijd werden bijna alle wapens die nog met stenen werktuigen waren gemaakt weggegeven of verkocht aan Europese verzamelaars. Voor dansen werden de oude knotsen vervangen door nieuwe die uit zacht hout met metalen gereedschappen waren gesneden. Hoewel traditionele decoraties nog steeds werden toegepast op de nieuwe danswapens ging de kwaliteit ervan sterk achteruit. In het begin van de twintigste eeuw konden op verschillende eilanden nog veel mensen zich de namen van de wapens herinneren en werden zij ook genoemd in traditionele verhalen.