Vlechtwerk speelde en speelt nog steeds een belangrijke rol in Oceanië. Matten, tassen en manden werden uit verschillende plantmaterialen gevlochten. Europese missionarissen in de negentiende eeuw moedigden vlechtwerk zelfs aan omdat zij dat als een nuttig tijdverdrijf voor vrouwen zagen. Tijdens hun strijd tegen inheemse religies waarbij zij veel rituele voorwerpen vernietigden of naar Europa zonden zagen zij vlechtwerk geheel over het hoofd. Zij realiseerden zich niet dat veel gevlochten voorwerpen zoals matten en manden een belangrijke rol speelden in rituele uitwisseling en zij de productie hiervan juist aanmoedigden. Naast deze voorwerpen werden ook allerlei sieraden, gordels en andere versieringen gevlochten. Tegenwoordig wordt vlechtwerk nog steeds uitgevoerd, waarbij ook steeds meer niet-traditionele grondstoffen zoals plastic worden gebruikt.<BR> <BR> ‘A wooden dish’ in the shape of a bird (RV-34-21) was probably used to store scented coconut oil with which the body was rubbed. A very similar container was collected in Tonga during Cook’s second or third voyage. La Billardière explained at great length that coconut oil perfumed with the seed of the ‘langa kali’ was very much favoured by Tongan women in order to have a smooth skin. Although a few scented coconut oil containers were collected during the expedition’s stay in Tonga, there is no mention of the bird shape type held in the Leiden collection (Figure 4). <BR> Leiden’s Buyskes collection includes two fibre containers. One (RV-34-22) is described as ‘a tool basket’. Similar examples were collected during Cook’s voyages. These types of baskets were probably used to hold freshly caught fish. The second fibre container (RV-34-23) is made of four pieces of coconut sheath sewn together to form a long bag with a rounded end. Buyskes’s list describes it as ‘wooden weaving’.