In Tahiti werden vroeger drie verschillende soorten bomen gebruikt voor boombastdoekproductie; de papiermoerbeiboom, broodvruchtboom en twee soorten vijgenbomen. Bast van de papiermoerbeiboom had de voorkeur van de hogere standen en werd voor de tapaproductie gecultiveerd in boomgaarden. Leden van de lagere standen moesten genoegen nemen met de bast van de broodvruchtboom. Het waren ook de mannen van de lagere standen die in de boomgaarden werkten en de bast aan de vrouwen overdroegen. De vrouwen schraapten in stromend water de buitenbast eraf en legden vervolgens de stroken binnenbast kruisgewijs over elkaar te drogen. Wanneer de stroken gedroogd waren werden ze geklopt, in de zon gebleekt en doorgegeven aan de vrouwen van de hogere standen die oneffenheden wegwerkten en de doeken decoreerden.<BR> Kleurstoffen werden uit plantaardige materialen gemaakt. Door het verfproces kleurden de nagels en de handen van de vrouwen rood wat gezien werd als een teken van schoonheid. Ook gaven de gekleurde handen de status van de vrouw aan. Tahitiaanse boombastdoeken werden tijdens het eerste contact met Europeanen in één kleur geverfd of wit gelaten. Andere decoratietechnieken werden pas later populair.<BR> Fijne grasvezels werden gebruikt als verfkwasten om dunne lijntjes en andere motieven aan te brengen. Met een stukje bamboe werden eenvoudige afdrukken gemaakt door met het cirkelvormige uiteinde in de kleurstof te dopen en op de doek te drukken.<BR> Snel na het eerste contact met Europeanen werden veel verschillende decoratietechnieken ontwikkeld, mogelijk geïnspireerd door Europese druktechnieken. Blaadjes en varens werden in de kleurstof gedoopt en tegen de doek gedrukt en uitgesneden patronen werden op een achtergrond met een andere kleur bevestigd. Vermoedelijk werden deze versierde tapa gedragen als een soort kostuum van groepen rondtrekkende dansers en muzikanten van de Arioi gemeenschap.<BR> Naast materiaal voor kleding diende boombastdoek ook als teken van rijkdom en status. In deze vorm werd het in het huis van de hoofdman of tempels van de goden bewaard. Ook geschenken en belangrijke rituele objecten werden in boombastdoek gewikkeld.