Behalve portretten van mooie vrouwen ten voeten uit ontwierp Eisen ook een aantal buste-portretten van vrouwen waarin hij zich de gelijke toonde van Kunisada. Met deze serie van twaalf portretten - waarvan er tien bekend zijn -, elk een bepaald type vrouw voorstellend, bouwde hij voort op een traditie die aan het eind van de achttiende eeuw door Utamaro was begonnen. Het is opmerkelijk dat Kunisada in vrijwel dezelfde periode een nog grotere serie prenten van dit type wilde ontwerpen, tweeëndertig in totaal (cf.Forrer & Rappard-Boon 1995,cat. no. 127). <BR> De jonge vrouw vertegenwoordigt het vrolijke type. Het is een 'geisha' die haar 'shamisen'-spel onderbreekt (het plectrum is in haar 'obi' gestoken) voor een spelletje jankenpon (schaar, papier en steen, door handhoudingen weergegeven). Mogelijk wordt hier de onder 'geisha' populaire variant gespeeld waarbij de verliezer telkens een kledingstuk uit moet trekken. Op de rol is een gezicht op de Sumida-rivier te zien, met een overdekte boot op het water. Op de verre oever zien wij de trappen naar de Mimeguri-schrijn waar al twee andere bootjes aangemeerd liggen.<BR> <BR> pi: <BR> Geisha die het jankenpon-spel speelt tijdens haar optreden op de shamisen. Op de achtergrond een gezicht op de Sumida-rivier. Prent uit de serie Imayô bijin nijûkei (1825-26). Kleurenhoutsnede ontworpen door Keisai Eisen (1790-1848).