Aan het vissnoer zit een drievoudige haak van been, met ijzeren puntjes. Andere methoden om vis te vangen waren het gebruik van een visspeer of het plaatsen van fuiken. Ook werden in voor getijden gevoelige rivieren dammetjes aangelegd die bij eb boven water kwamen en waarachter de vis bleef steken. Net als jagen was en is visvangst een eeuwenoude manier van de Alaskaanse Inuit om in hun levensonderhoud te voorzien. Wat men vangt wordt gedeeld met familieleden. Inuit die op het platteland leven brengen vaak een deel van wat ze gejaagd of gevangen hebben naar verwanten in de stad. Eten in de winkel kopen is gezien de hoge vervoerskosten naar het noorden relatief duur, vooral als je bedenkt dat veel Inuit geen vaste baan hebben maar seizoensarbeid verrichten en kortere of langere tijd van een uitkering moeten rondkomen. Bovendien wordt inheems voedsel ("from the land") nog steeds zeer gewaardeerd, ook al leven we begin 21e eeuw.