Ivoren figuurtje van een dolfijn.<BR> <BR> De Unangan beschikten over weinig hout -aangezien er geen bomen op de Aleuten groeien moest men het hebben van drijfhout of van op het vasteland aangeschaft hout- en ook over minder ivoor dan hun buren. Houten sculptuurtjes van mensen en dieren komen in de Unangan traditie naast ivoren beeldjes voor, die dienst deden als amuletten, riemgeleiders op de kajak of baidarka (meerpersoonskajak) en als decoraties op jachthoeden (zogenaamde voluten).<BR> <BR> Kleine figuurtjes van ivoor -die wat beter bewaard blijven dan die van hout- worden op het vasteland o.a. gevonden in de prehistorische Old Bering Sea Cultuur (ca. 300 v.Chr. - 800 n. Chr.), de Punuk Cultuur (600 - 1200), de Ipiutak (500 - 900) en de de Westelijke Thule Cultuur (1200 - 1778). Ze werden tot in de 19e eeuw gemaakt. <BR> <BR> Het is vrijwel zeker dat een figuurtje als dit zijn weg naar het Westen heeft gevonden via een Russische handelaar, scheepskapitein of ambtenaar, want de Aleuten vormden tussen 1741 en 1867 een Russische kolonie. Wellicht is het speciaal met het doel op de verkoop vervaardigd, net zoals na 1840 de Inuit van het Alaskaanse vasteland snijwerk op bestelling gingen vervaardigen voor de Amerikaanse en Europese walvisvaarders. Het staat wel vast, gezien de afwerking en geslaagde vormgeving van dit figuurtje, dat hier een ervaren snijder aan het werk is geweest.<BR> <BR>