Dit werphout -de naam zegt het al- is uit hout gesneden. Het heeft een handgreep en een enigszins spits toelopend uiteinde. De uitvoering van het werphout is regionaal verschillend. Waar dit type vandaan komt is nog niet vastgesteld.<BR> <BR> Bij de jacht op zeezoogdieren werd de harpoen gebruikt. Een harpoen kon een stuk verder -en met meer kracht- worden gegooid indien gebruik werd gemaakt van een zogenaamd werphout. Hiermee kon wel 40 meter ver worden geworpen. Het werphout was een plankje met een groef erin aan het eind van de groef een ivoren blokje. Het onderste deel van de harpoenschacht werd in de groef gelegd en het einde rustte tegen het blokje. Met een voorwaartse beweginbg van de arm wordt de harpoen dan vanaf het werphout gelanceerd. Een handvat en een gat in het plankje, waardoor men de wijsvinger steekt, zorgden ervoor dat de gebruiker het werphout goed in de hand kon houden. Ook de Aleut kenden het werphout.