Hunting hat

Houten driehoekig gevormde jachthoed, met een gesloten top. De rechtopstaande benen versieringen aan de beide zijkanten hebben een vogelkop-ontwerp en stellen vleugels voor (voluten). De drager van een hoed als deze werd een jager met de snelheid, wendbaarheid en de scherpe opmerkzame blik van een vogel. Verder is de hoed versierd met kralen en haren (snorharen van walrussen).<BR> Hoeden dienden, behalve als onderdeel van de jachtuitrusting, ook als oogbeschermer tegen de reflectie van het zonlicht op water en ijs. Ook hadden jachthoeden en de decoraties een bezwerende werking ten opzichte van magische krachten en boze geesten. Dit alles hielp bovendien om de ziel van een prooidier te lokken. Maar de hoeden waren op de Aleuten ook een statussymbool.<BR> Zo kon men aan de versieringen op de jachthoed zien, hoeveel walrussen of andere grote, gevaarlijke zeedieren een jager gevangen had. Een prachtig uitgevoerde hoed kon één tot drie slaven waard zijn, terwijl een grote vrouwenboot (umiak) voor transportdoeleinden maar één slaaf waard was. Dat valt te lezen in Russische bronnen. De Russen hebben de Aleuten namelijk tussen 1741 en 1867 in bezit gehad. Na 1910 zijn deze hoeden nauwelijks meer gedragen. Tegenwoordig worden ze echter voor toeristen opnieuw gemaakt. De prijs kan voor bijzonder fraaie exemplaren oplopen tot duizenden dollars.

Hunting hat

Houten driehoekig gevormde jachthoed, met een gesloten top. De rechtopstaande benen versieringen aan de beide zijkanten hebben een vogelkop-ontwerp en stellen vleugels voor (voluten). De drager van een hoed als deze werd een jager met de snelheid, wendbaarheid en de scherpe opmerkzame blik van een vogel. Verder is de hoed versierd met kralen en haren (snorharen van walrussen).<BR> Hoeden dienden, behalve als onderdeel van de jachtuitrusting, ook als oogbeschermer tegen de reflectie van het zonlicht op water en ijs. Ook hadden jachthoeden en de decoraties een bezwerende werking ten opzichte van magische krachten en boze geesten. Dit alles hielp bovendien om de ziel van een prooidier te lokken. Maar de hoeden waren op de Aleuten ook een statussymbool.<BR> Zo kon men aan de versieringen op de jachthoed zien, hoeveel walrussen of andere grote, gevaarlijke zeedieren een jager gevangen had. Een prachtig uitgevoerde hoed kon één tot drie slaven waard zijn, terwijl een grote vrouwenboot (umiak) voor transportdoeleinden maar één slaaf waard was. Dat valt te lezen in Russische bronnen. De Russen hebben de Aleuten namelijk tussen 1741 en 1867 in bezit gehad. Na 1910 zijn deze hoeden nauwelijks meer gedragen. Tegenwoordig worden ze echter voor toeristen opnieuw gemaakt. De prijs kan voor bijzonder fraaie exemplaren oplopen tot duizenden dollars.