Het werk van Belkis Ayón getuigt van haar sterke verbondenheid met de geesteswereld. Ze schrikt er niet voor terug in haar werk taboes te doorbreken, zowel op het gebied van de geheime leer als op dat van de strijd tussen de seksen. De Abakua- cultus is voorbehouden aan mannen, maar Belkis slaagde erin om door te dringen tot de kern. De verdringing van het vrouwelijke door het mannelijke principe, van het matriarchaat door het patriarchaat speelt een rol in de Abakua-mythologie en Belkis integreerde dit onderwerp in haar thematiek. De boventoon in haar werk is echter toch de zoektocht naar het Geheim. Gedurende haar queeste waagt de heldin zich in een wereld van gemaskerden en geesteswezens, van tekens en visioenen, van dood en transformatie.<BR> <BR> Belkis Ayón ontwikkelde een eigen gemengde-druk-techniek, de colografia, waarmee zij een uitzonderlijke virtuositeit bereikte. Haar voorstellingen gaan over spirituele inwijdingen en geheimzinnige ontdekkingstochten in de geestenwereld. In het werk van Ayón is er sprake van een eenheid tussen onder- en bovenwereld.<BR> <BR> Beschrijving<BR> De voorstelling toont een drietal antropomorfe figuren. De voorstelling is "verdeeld" in drie repen. De onderste reep stelt een figuur voor die met de armen gespreid staat. In het middengedeelte ligt een figuur met de armen gekruist voor de borst. Bovenin de voorstelling bevinden zich drie gezichten voorzien van een aureool. Het eerste gezicht bedekt met de handen de wangen en neus, het tweede gezicht bedekt met de handen de mond en het derde de ogen. Deze derde is geheel wit, terwijl de andere twee grijsgetint zijn.<BR> De voorstelling is in zijn geheel zwart-wit.