De achtergrond van waaruit Santiago Rodríguez Olazábal werkt is syncretisch. In zijn werk neemt de Yoruba-religie een centrale plaats in. De Afrikaanse diaspora heeft ervoor gezorgd dat elementen uit Afrikaanse religieuze tradities op diverse plaatsen in de wereld fuseerden met de daar bestaande religie. Uit die vermenging zijn nieuwe religies ontstaan waarvan de bekendste wellicht zijn Voodoo (Haiti), Winti (Suriname) en Santería (Cuba). Olazábal heeft een op westerse leest geschoeide academische opleiding gehad en is tevens Santería priester, en in zijn werk heeft hij beide kanten verenigd. In zijn werken is de mens steeds nauw verbonden met de geestelijke en animale wereld.<BR> Olazabal toont met zijn werk het lijden en verlangen van de mens, maar maakt tevens duidelijk dat deze als zoeker weliswaar eenzaam kan zijn, maar niet alleen is; hij maakt deel uit van een bezield universum.<BR> Samen met Juan Francisco Elso, Marta Perez Bravo, José Bedia en Ricardo Brey behoort Olazábal tot de zogenaamde eerste generatie van beeldend kunstenaars die de Cubaanse Renaissance van de jaren 1980 in gang hebben gezet.<BR> <BR> Beschrijving<BR> Tekening op papier van een antropomorfe en zoömorfe figuur. De antropomorfe figuur heeft opgeheven handen, en draagt witte armbanden om de polsen, om zijn bovenarmen draagt hij zwarte armbanden. Boven zijn witgekleurde hoofd vliegt een vogel. Hij lijkt alsof de antropomorfe figuur de vogel naar binnen zuigt of juist uitblaast, ze zijn verbonden door witte strepen. Onderin de voorstelling staat een pot waaruit witte bubbeltjes omhoog dwarrelen naar de antropomorfe figuur.