Harpen behoren tot de technisch en esthetisch meest gesofisticeerde instrumenten van het Afrikaanse continent. Ondanks hun grote diversiteit hebben ze een aantal dingen gemeen: ze bezitten een hals of een boog waaraan tussen de 5 en 15 snaren zijn bevestigd, een met vel overtrokken klankkast die de klank aanhoudt en versterkt, en een snarenhouder waaraan de andere uiteinden van de snaren zijn vastgemaakt. In tegenstelling tot de veelboog of citer lopen de snaren van de harp in een enkel vlak dat loodrecht op de klankkast staat.<BR> <BR> Beschrijving<BR> Hapr waarvan de klankkast bestaat uit twee stukken. De klankbodem en het ovale, daarop vastgelijmde, vastgenaaide en vastgespijkerde (twee spijkers) bovenblad. De kam vormt één geheel met het bovenblad. De gaten om de snaren in te bevestigen zijn tussen kam en galmgat in het blad gebrand. Waar men bij een Europese viool een hals zou verwachten, zijn hier vijf aparte kromme stokken, los in gaten in de klankbodem gestoken, die ieder een snaar spannen. De snaren zijn hier van sisaltouw.