Deze uit zwaar hout gesneden hoofdmanstaven waren bezit van de clans en werden voor talrijke doeleinden gebruikt: als geloofsbrief van een gezant, bij de rechtspraak en tijdens rituelen.<BR> Kenmerkend zijn de drie bollen op gelijke afstand van elkaar. Bij het begin van een palaver werden deze door de vertegenwoordiger van het clanhoofd beurtelings vastgepakt onder het uitspreken van een formule die eraan herinnerde dat deze laatste uit naam van de voorouders sprak. Een staf had oorspronkelijk een scherpe punt waardoor de bezitter hem in de grond kon steken. Dit gebeurde op dezelfde manier en met dezelfde rituele bedoeling als het slaan van spijkers in een krachtbeeld.<BR> Deze staf behoorde aan de Ki-Luzimbu-clan en is bekroond door een vrouw met een kind waarvan het linkerbeen verlamd is. Dit verwijst naar het gezegde dat een kreupel kind wordt gewiegd en vreugde vindt bij zijn moeder. Volgens de verzamelaar van het stuk, pater Jan Vissers, is de interpretatie als volgt: zoals een moeder haar kreupel kind nooit in de steek laat of verstoot, zo zal het clanhoofd bij rechtspraak billijk en clement zijn voor de beklaagde die lid is van zijn clan.<BR> <BR> <BR> Beschrijving<BR> Hoofdmanstaf met drie knoppen en twee antropomorfe figuren; moeder en kreupel kind. De staf is voorzien van geometrische figuren. Moederfiguur houdt een hand aan het oor.