De Banda vormen, in de Centraal Afrikaanse Republiek en Dem. Rep. Congo, een mozaïek van verschillende bevolkingsgroepen die gedurende de laatste eeuwen in golven vanuit het noorden zijn afgezakt, op de vlucht voor slavendrijvers. Hun kunst en muziek zijn weinig bekend en de studie ervan wordt bemoeilijkt door de linguïstische en culturele heterogeniteit van 'de' Banda.<BR> <BR> Net als hun buren, de Zande-Nzakara, bespeelden de Banda vroeger de draagbare, tientonige xylofoon die zij 'kalangba' noemen. Het instrument werd met behulp van vier slagstokjes bespeeld, twee in elke hand. De rotan beugel rustte op de buik of dijen van de muzikant die de draagriem over zijn nek hing. Xylofonen konden zowel in orkestjes bij rituele en profane gelegenheden optreden, als solo ter begeleiding van een zanger.<BR> <BR> <BR> <BR> Beschrijving<BR> Tien-tonige xylofoon met klank-kalebassen, draagriem en rotan beugel. Bij dit instrument horen vier slagstokjes. De tien houten toetsen zijn vlak boven evenveel smalle kalebassen van verschillende lengte gemonteerd. Onderaan elke kalebas is een klankgaatje aangebracht waarop een doorboord, tepelvormig dopje uit zwarte hars zit. De toetsen zijn gepaard, met de hoge en lage toon van eenzelfde octaaf naast elkaar.