De lamellofoon, beter bekend als sanza of mbira, bezit een aantal tongetjes van metaal, hout of bamboe. Deze zijn aan een zijde bevestigd op een plankje dat al dan niet van een klankbodem is voorzien. Het vrije uiteinde van de lamellen wordt voornamelijk door de duimen tot trillen gebracht (vandaar de volksnaam 'duimpiano') en hun lengte bepaalt de toonhoogte.<BR> De generieke naam van de Chokwe lamellofoon is 'cisanji'. De breedste tongetjes geven de laagste toon.<BR> <BR> Het onderste gedeelte van de rechthoekige klanktafel vertoont de typische Chokwe geometrische tekeningen, waarvan de meeste functionele voorwerpen zijn en die ondermeer ook op hun tromen en staven zijn terug te vinden. Dergelijke yitoma-motieven behoren tot de rijke woordenschat van visuele symbolen die in het verleden eveneens als scarificaties op de huid werden aangebracht.<BR> <BR> <BR> <BR> Beschrijving<BR> Rechthoekig plankje, waarvan het onderste gedeelte gefigureerd is met geometrische tekeningen, vooral van functionele voorwerpen. Van dit exemplaar zijn de omhoogkrullende, metalen 'toetsen' in drie lagen georganiseerd, waarbij de breedste tongetjes het langst zijn. Aan de bovenkant een latje en een ijzeren strip, deze vormen samen een rechthoek op het plankje. Hierop drie lagen snaren. De breedste snaren zijn het langst, onder de meeste snaren een klompje bijenwas. Snaren zijn van ijzer. Onder de snaren een rond gat in het hout. Aan de zijkant van de verhoging zitten reserve wasklompjes. Over alle snaren samen loopt een ijzeren staafje, hieromheen zit ook het koperdraad dat de snaren aan het onderste plankje vastmaakt. Bovenin een gat waardoorheen een leren band, aan de band hangt een ijzeren haak. Aan de onderzijde ijzeren ringetjes om een ijzerdraad.