Grafbeeld

De Dakakari leven in het noordwesten van Nigeria. Hun dorpen bevinden zich in de vruchtbare valleien maar er zijn ook nog enkele dorpen op de rotsachtige hoogten waar de bewoners in de negentiende eeuw aan Fulani slavendrijvers ontsnapten. Alleen hier komen de figuratieve grafmonumenten (kronkronbali, letterlijk 'kinderen van vroeger') uit terracotta voor, die op de heuveltjes boven de graven van notabelen werden geplaatst. Het maken van dergelijk aardewerk was voorbehouden aan de vrouwelijke leden van bepaalde families, waarin de knowhow van de ene op de andere generatie werd doorgegeven. Deze traditie schijnt tegenwoordig, met de verbreiding van het Christendom en de islam, verloren te zijn gegaan.<BR> <BR> Men onderscheidt een vijftal categorieën van grafbeelden. Deze houden wellicht verband met de zeer hiërarchisch opgebouwde maatschappij van de Dakakari. De gehoornde buffel is een vaak uitgebeeld dier. De opengesperde mond wordt soms geïnterpreteerd als een teken van rouw.<BR> <BR> <BR> <BR> Beschrijving<BR> Aardewerk grafbeeld van een zoömorfe figuur, staande met vier poten op een bolvormige basis. Het dier heeft een relatief kleine kop met ronde, opengesperde mond en kleine ronde ogen en grote neusgaten. Opstaande, zijwaarts naar achteren gerichte oren. Voorzien van horens. Waar de nek overgaat in de romp is een uitstekende kartelrand aangebracht. Eenzelfde rand loopt over het midden van de rug, halverwege rondom de romp en aan onder -en bovenpoten. De bolvormige basis waarop de figuur staat is halverwege eveneens voorzien van een kartelrand: de kartelranden uit klei die op het beeld zijn aangebracht geven de naden tussen de verschillende onderdelen aan. Sporen van offermateriaal zijn zichtbaar op het oppervlak.

Grafbeeld

De Dakakari leven in het noordwesten van Nigeria. Hun dorpen bevinden zich in de vruchtbare valleien maar er zijn ook nog enkele dorpen op de rotsachtige hoogten waar de bewoners in de negentiende eeuw aan Fulani slavendrijvers ontsnapten. Alleen hier komen de figuratieve grafmonumenten (kronkronbali, letterlijk 'kinderen van vroeger') uit terracotta voor, die op de heuveltjes boven de graven van notabelen werden geplaatst. Het maken van dergelijk aardewerk was voorbehouden aan de vrouwelijke leden van bepaalde families, waarin de knowhow van de ene op de andere generatie werd doorgegeven. Deze traditie schijnt tegenwoordig, met de verbreiding van het Christendom en de islam, verloren te zijn gegaan.<BR> <BR> Men onderscheidt een vijftal categorieën van grafbeelden. Deze houden wellicht verband met de zeer hiërarchisch opgebouwde maatschappij van de Dakakari. De gehoornde buffel is een vaak uitgebeeld dier. De opengesperde mond wordt soms geïnterpreteerd als een teken van rouw.<BR> <BR> <BR> <BR> Beschrijving<BR> Aardewerk grafbeeld van een zoömorfe figuur, staande met vier poten op een bolvormige basis. Het dier heeft een relatief kleine kop met ronde, opengesperde mond en kleine ronde ogen en grote neusgaten. Opstaande, zijwaarts naar achteren gerichte oren. Voorzien van horens. Waar de nek overgaat in de romp is een uitstekende kartelrand aangebracht. Eenzelfde rand loopt over het midden van de rug, halverwege rondom de romp en aan onder -en bovenpoten. De bolvormige basis waarop de figuur staat is halverwege eveneens voorzien van een kartelrand: de kartelranden uit klei die op het beeld zijn aangebracht geven de naden tussen de verschillende onderdelen aan. Sporen van offermateriaal zijn zichtbaar op het oppervlak.