Harpen behoren tot de technisch en esthetisch meest gesofisticeerde instrumenten van het Afrikaanse continent. Ondanks hun grote diversiteit hebben ze een aantal dingen gemeen: ze bezitten een hals of een boog waaraan tussen de 5 en 15 snaren zijn bevestigd, een met vel overtrokken klankkast die de klank aanhoudt en versterkt, en een snarenhouder waaraan de andere uiteinden van de snaren zijn vastgemaakt. In tegenstelling tot de veelboog of citer lopen de snaren van de harp in een enkel vlak dat loodrecht op de klankkast staat.<BR> <BR> De harp behoort tot de instrumenten van het civiele en politieke leven. Naast de harp waren ook de dubbele klok, de spleettrommel en de xylofoon verbonden met de macht en het prestige van de koning. Hierbij spraken de spleettrommel en de dubbele klok voornamelijk de taal van het gezag en de harp en de xylofoon leverden vaak kritiek op alles wat er in het rijk gebeurde. De civiele instrumenten zijn volgens eenzelfde principe ontworpen en hebben gemeen dat elk van hen een 'tweeling' vormt.<BR> Harpspelers speelden vroeger doorgaans in duet op twee instrumenten die verschillend gestemd waren. Op vroegere foto's is bovendien te zien dat ook vrouwen het instrument bespeelden. Het is dus mogelijk dat ook hier, net als bij de dubbele klok en de spleettrom, met een mannelijke en een vrouwelijke stem werd gesproken.<BR> <BR> <BR> Beschrijving<BR> Harp met houten zeshoekige klankkast bekleed met leer waarin een tweetal gaten zijn aangebracht. De steel staat haaks op de klankkast en is bekroond met een antropomorf hoofdje, waarvan de oogjes worden gevormd door kralen. In de steel zijn acht gaten aangebracht, waarvan vier voorzien van houtjes met de snaren.