Harp

Harpen behoren tot de technisch en esthetisch meest gesofisticeerde instrumenten van het Afrikaanse continent. Ondanks hun grote diversiteit hebben ze een aantal dingen gemeen: ze bezitten een hals of een boog waaraan tussen de 5 en 15 snaren zijn bevestigd, een met vel overtrokken klankkast die de klank aanhoudt en versterkt, en een snarenhouder waaraan de andere uiteinden van de snaren zijn vastgemaakt. In tegenstelling tot de veelboog of citer lopen de snaren van de harp in een enkel vlak dat loodrecht op de klankkast staat.<BR> <BR> De harp behoort bij de Zande tot de instrumenten van het civiele en politieke leven.Naast de harp waren ook de dubbele klok, de spleettrommel en de xylofoon verbonden met de macht en het prestige van de koning. Hierbij spraken de spleettrommel en de dubbele klok voornamelijk de taal van het gezag en de harp en de xylofoon leverden vaak kritiek op alles wat er in het rijk gebeurde. De civiele instrumenten zijn volgens eenzelfde principe ontworpen en hebben gemeen dat elk van hen een '; tweeling' vormt.<BR> Harpspelers speelden vroeger doorgaans in duet op twee instrumenten die verschillend gestemd waren. Op vroegere foto's is bovendien te zien dat ook vrouwen het instrument bespeelden. Het is dus mogelijk dat ook hier, net als bij de dubbele klok en de spleettrom, met een mannelijke en een vrouwelijke stem werd gesproken.<BR> <BR> <BR> <BR> Beschrijving<BR> Harp bestaat uit een klankkast waaruit een boog steekt. Tussen de boog en de klankkast zijn vijf snaren gespannen. De klankkast, uit hout, is in het middel ingesnoerd in de vorm van een viool en overtrokken met dierenhuid. In de gespannen huid bevinden zich twee klankgaten. Onder het leeroppervlak bevindt zich een latje met vijf gaatjes, de snarenhouder. De snaren lopen van de snarenhouder door de dierenhuid naar vijf spoelvormige stemsleutels die in gaten in de boog geklemd zitten. De top van de boog is versierd met een antropomorf gezicht met een opvallend diep ingesneden ribbelpatroon terwijl op voorhoofd en wangen scarificaties zijn aangebracht; het gaat om een mannelijk hoofd.

Harp

Harpen behoren tot de technisch en esthetisch meest gesofisticeerde instrumenten van het Afrikaanse continent. Ondanks hun grote diversiteit hebben ze een aantal dingen gemeen: ze bezitten een hals of een boog waaraan tussen de 5 en 15 snaren zijn bevestigd, een met vel overtrokken klankkast die de klank aanhoudt en versterkt, en een snarenhouder waaraan de andere uiteinden van de snaren zijn vastgemaakt. In tegenstelling tot de veelboog of citer lopen de snaren van de harp in een enkel vlak dat loodrecht op de klankkast staat.<BR> <BR> De harp behoort bij de Zande tot de instrumenten van het civiele en politieke leven.Naast de harp waren ook de dubbele klok, de spleettrommel en de xylofoon verbonden met de macht en het prestige van de koning. Hierbij spraken de spleettrommel en de dubbele klok voornamelijk de taal van het gezag en de harp en de xylofoon leverden vaak kritiek op alles wat er in het rijk gebeurde. De civiele instrumenten zijn volgens eenzelfde principe ontworpen en hebben gemeen dat elk van hen een '; tweeling' vormt.<BR> Harpspelers speelden vroeger doorgaans in duet op twee instrumenten die verschillend gestemd waren. Op vroegere foto's is bovendien te zien dat ook vrouwen het instrument bespeelden. Het is dus mogelijk dat ook hier, net als bij de dubbele klok en de spleettrom, met een mannelijke en een vrouwelijke stem werd gesproken.<BR> <BR> <BR> <BR> Beschrijving<BR> Harp bestaat uit een klankkast waaruit een boog steekt. Tussen de boog en de klankkast zijn vijf snaren gespannen. De klankkast, uit hout, is in het middel ingesnoerd in de vorm van een viool en overtrokken met dierenhuid. In de gespannen huid bevinden zich twee klankgaten. Onder het leeroppervlak bevindt zich een latje met vijf gaatjes, de snarenhouder. De snaren lopen van de snarenhouder door de dierenhuid naar vijf spoelvormige stemsleutels die in gaten in de boog geklemd zitten. De top van de boog is versierd met een antropomorf gezicht met een opvallend diep ingesneden ribbelpatroon terwijl op voorhoofd en wangen scarificaties zijn aangebracht; het gaat om een mannelijk hoofd.