Studio portrait of two sons of G.A.P. Brender à Brandis

Deze kabinetfoto is gemaakt door fotograaf Wah Seng uit Makassar. Hoogstwaarschijnlijk zijn hier twee zonen van G.A.P. Brender à Brandis (1844-1923) geportretteerd: Willem Leonard Abraham (Bram, 1886-1920) en/of Elisberto Francisco (Frans, 1887-1960) en/of Gerardus Abraham (geboren 1890).<BR> <BR> Sinds de negentiende eeuw was de meest populaire fotokaart voor een studioportret de 'carte de visite', een foto geplakt op een karton dat het formaat van het toenmalige visitekaartje benadert. Voordeel van de grotere kabinetfoto was echter dat het portret zich beter liet retoucheren door het grotere negatiefformaat. Door hun grotere formaat en de weergave van meer details waren kabinetfoto's geschikt om in te lijsten en op (of in) een (kabinet-)kast te zetten (Jan van Dijk 2011: 111). Daarnaast werden kabinetfoto's net als de cartes de visite verzameld en bewaard in speciaal daarvoor ontworpen fotoalbums. Dergelijke insteekalbums werden uit het buitenland geïmporteerd en maakten in Nederlands-Indië deel uit van het assortiment van fotostudio's, boek- en kantoorboekhandels (Peterson 2009: 113-114).

Studio portrait of two sons of G.A.P. Brender à Brandis

Deze kabinetfoto is gemaakt door fotograaf Wah Seng uit Makassar. Hoogstwaarschijnlijk zijn hier twee zonen van G.A.P. Brender à Brandis (1844-1923) geportretteerd: Willem Leonard Abraham (Bram, 1886-1920) en/of Elisberto Francisco (Frans, 1887-1960) en/of Gerardus Abraham (geboren 1890).<BR> <BR> Sinds de negentiende eeuw was de meest populaire fotokaart voor een studioportret de 'carte de visite', een foto geplakt op een karton dat het formaat van het toenmalige visitekaartje benadert. Voordeel van de grotere kabinetfoto was echter dat het portret zich beter liet retoucheren door het grotere negatiefformaat. Door hun grotere formaat en de weergave van meer details waren kabinetfoto's geschikt om in te lijsten en op (of in) een (kabinet-)kast te zetten (Jan van Dijk 2011: 111). Daarnaast werden kabinetfoto's net als de cartes de visite verzameld en bewaard in speciaal daarvoor ontworpen fotoalbums. Dergelijke insteekalbums werden uit het buitenland geïmporteerd en maakten in Nederlands-Indië deel uit van het assortiment van fotostudio's, boek- en kantoorboekhandels (Peterson 2009: 113-114).